PISALIŚMY O...

Merkaba to pole energii otaczające człowieka, składające się z trzech elementów: Mer (ciała), Ka (umysłu) i Ba (ducha). Znana z prac nauczyciela duchowego Drunvalo Melchizedeka Merkaba, jest również związana z mistyczną nauką zakorzenioną w wielu tradycjach.

Relacje ludzi, którzy stanęli na progu śmierci, wskazują, że przed umierającym otwiera się zupełnie nowa rzeczywistość. Od lat uczeni próbują ustalić, czy to halucynacje gasnącego mózgu, czy też dowód, że po zgonie świadomość oddziela się od naszej fizycznej powłoki i wędruje do innego wymiaru.

Od zarania dziejów ludzie pragnęli uchylić drzwi do zaświatów. Ich poznanie miało dopełnić sensu egzystencji, ukoić ból po stracie bliskich, złagodzić lęk przed śmiercią. Przyzywane lub samoistnie przekraczające próg obu światów duchowe byty bywały bohaterami domowych seansów, publicznych pokazów, a z czasem filmów i badań naukowych. Współcześnie jednak mylimy spirytyzm z okultyzmem, zaś wytrychem do innych dymensji stały się... mobilne aplikacje.

W 1984 r. podczas parodniowego pobytu w Moskwie, gdzie przebywaliśmy z Anią z wizytą prywatną, udało nam się skontaktować z profesorem Feliksem Zigelem. Chodziło o jednego z najwybitniejszych rosyjskich naukowców zajmujących się analizą zjawisk paranormalnych, a przede wszystkim zaś fenomenu niezidentyfikowanych obiektów latających.

Relacje ludzi zgromadzonych 13 października 1917 r. w Cova da Iria - a ich liczbę oszacowano na kilkadziesiąt, a nawet około stu tysięcy - nie pozostawiają wątpliwości co do tego, że tańczące na nieboskłonie ciało nie było słońcem. Naoczni świadkowie opisywali je jako srebrny dysk, który barwił zgromadzony w dolinie tłum kolorowymi światłami. Stąd hipoteza, że finałowy akord objawień fatimskich był w rzeczywistości manifestacją zaawansowanego technicznie pojazdu latającego. Druga, znacznie bardziej kontrowersyjna koncepcja zakłada, że wydarzenie to nie miało charakteru fizycznego, a tamtego dnia wszyscy na chwilę stali się wizjonerami.