Podejście do dzieci fundamentem przemiany świata

Ludzkość stanęła na progu największej zmiany od początku jej istnienia. Podważane są podstawy kultury, zachowania społeczne, polityczne i religijne. Różne aspekty tego procesu były opisywane, choć większość ludzi (nawet ekspertów) widzi go fragmentarycznie. Nie rozróżniają oni też zmian wtórnych czy powierzchownych, od zasadniczych czynników sprawczych. Przełomy historyczne pokazują, że zawsze fundamentem zmian w widzeniu rzeczywistości było wychowanie i edukacja. Tym razem odegrają one jeszcze większą rolę niż kiedykolwiek wcześniej.

Będzie się tak dziać za spra­wą fak­tu, że zała­ma­nie cywi­li­za­cji (gospo­dar­cze, finan­so­we…) ujaw­ni to, co się sta­ło z czło­wie­kiem – czy­li w isto­cie to, jak blo­ko­wa­no roz­wój dzie­ci. Dla­te­go potrze­ba zmia­ny na tym polu będzie odczu­wa­na szcze­gól­nie sil­nie i pod­bu­do­wa­na sym­bo­li­ką dzia­ła­ją­cą na emo­cje oraz moc­nym poczu­ciem wsty­du. Z dru­giej stro­ny, bez tru­du moż­na by wyka­zać, że bez wpły­nię­cia na to, jak widzia­ne są dzie­ci, nie­re­al­ne było­by jakie­kol­wiek pobu­dze­nie roz­wo­ju człowieka.

Nie cho­dzi tu przy tym o to, by zro­zu­mieć i wypra­co­wać coś nowe­go, bo wszyst­kie roz­wią­za­nia już są, a ich rdzeń spraw­dził się histo­rycz­nie. Nale­ży spra­wić, by ludzie tej zmia­ny zaczę­li chcieć, bo mimo ewi­dent­nej tra­ge­dii psy­chicz­nej dzie­ci, jej nie chcą… Nad­cho­dzą­ce wyda­rze­nia będą wywie­rać bar­dzo sil­ną pre­sję na ludz­kość – w grun­cie rze­czy wszyst­ko to, co wkrót­ce zoba­czy­my na ekra­nach tele­wi­zo­rów, będzie wła­śnie temu służyć.

PRZECZYTAJ TAKŻE

Duch duchowi oka nie wykole

Teren pogranicza

Ponie­waż per­spek­ty­wa zmian glo­bal­nych jest bar­dzo bli­ska, to rów­nież moje pisar­stwo i dzia­łal­ność edu­ka­cyj­na bar­dzo się zmie­nią, a raczej już się zmie­nia­ły, od co naj­mniej roku. Są i oczy­wi­ście będą dostęp­ne moje daw­niej wyda­ne książ­ki, prze­wod­ni­ki (Prze­mia­ny na Zie­mi jako wro­ta do przy­szło­ści czy Stra­te­gia prze­mian na Zie­mi i Nowy Rene­sans), jed­nak istot­ną rolę ode­gra­ją inne, odno­szą­ce się już wprost do roz­wo­ju dzie­ci czy sze­rzej – do ewo­lu­cji psychicznej.

Mowa o opu­bli­ko­wa­nej książ­ce Ura­to­wa­nie ludz­ko­ści wbrew niej samej i nowej Wojow­ni­cy świa­tła (o tym jak i dla­cze­go róż­ne spo­łe­czeń­stwa porzu­ca­ły sche­ma­ty wcze­śniej­szych sys­te­mów psy­chicz­nych, albo dla­cze­go w pew­nych warun­kach te prze­war­to­ścio­wa­nia nie dawa­ły efek­tów), któ­re odpo­wia­da­ją na kwe­stie klu­czo­we dla zaist­nie­nia lep­szej przyszłości.

Naj­więk­szy wysi­łek wło­ży­łem w przy­go­to­wa­nie publi­ka­cji dla dzie­ci i mło­dzie­ży wyja­śnia­ją­cych sto­ją­cy przed nimi wybór, bo od ich woli zale­ży tu bar­dzo wie­le. Oprócz już dostęp­nej książ­ki Podróż na Jowi­sza, przy­go­to­wa­łem komiks pod tym samym tytu­łem (w kon­wen­cji zbli­żo­nej do foto­gra­ficz­nej) oraz… pięć kolej­nych takich pozy­cji. Wszyst­kie będą sta­ran­nie wyda­ne w for­ma­cie A‑4. Wkrót­ce uka­żą się: Podróż do Sokra­te­sa, Podróż do źró­deł świa­do­mo­ści, Podróż do świa­ta wiel­kich moż­li­wo­ści, Podróż na gra­ni­cę świa­tów oraz Podróż do Rzy­mu.

Dla­cze­go poświę­ci­łem im oko­ło roku inten­syw­nej pracy?

Po pierw­sze dzie­ci, z samej swej natu­ry były i są klu­czem do przy­szło­ści świa­ta. Jed­nak ludzie nie są przy­go­to­wa­ni do pokie­ro­wa­nia nimi i poka­zy­wa­nia im nowej dro­gi. Nie ma też żad­nych sen­sow­nych publi­ka­cji na ten temat. Nie sądzę też, by mia­ły się wkrót­ce poja­wić, ponie­waż nie­wie­lu ludzi rozu­mie, co się dzie­je ze świa­tem i nie potra­fi umiej­sco­wić tego w kon­tek­ście praw rzą­dzą­cych roz­wo­jem czło­wie­ka . Dla­te­go uzna­łem za koniecz­ną zmia­nę mojej wła­snej dro­gi, bo uwa­żam, że jest to waż­ne, potrzeb­ne, a zara­zem dzię­ki cie­ka­wej for­mu­le i stro­nie wizu­al­nej, na mnie samym robią­cej duże wra­że­nie, będzie to ory­gi­nal­ne, a przez to zauważalne.

Dotych­czas, gdy zasta­na­wia­no się np. nad zmia­ną szko­ły dla dziec­ka, to w ogó­le pomi­ja­no jego zda­nie w kwe­stii jego chę­ci i goto­wo­ści pod­ję­cia cze­ka­ją­cych go tam zadań. Na pod­sta­wie wła­snych doświad­czeń sądzę, że moty­wa­cja dzie­ci zawsze jest pod­sta­wą i punk­tem wyj­ścia. One potra­fią doce­nić sza­cu­nek dla ich człowieczeństwa.