Bóg AI

Ostatnio słychać więcej ostrzeżeń i obaw przed sztuczną inteligencją, aniżeli zachwytów. Problem z jej zrozumieniem i przewidzeniem dalszego rozwoju pogłębia fakt, że efekty badań nad AI trafiają na rynek z kilkuletnim opóźnieniem. Co kryje się w laboratoriach firm pracujących nad silną sztuczną inteligencją? I czy umożliwi ona ludzkości niewyobrażalny wręcz postęp?

Pod koniec ubie­głe­go roku świat obie­gła infor­ma­cja, że Sam Alt­man, wraz z gru­pą współ­pra­cow­ni­ków, opusz­cza sze­re­gi Ope­nAI – start-upa odpo­wie­dzial­ne­go za stwo­rze­nie ChatGPT. Roz­sta­nie trwa­ło zale­d­wie kil­ka dni, ale w mię­dzy­cza­sie pozna­li­śmy praw­do­po­dob­ne przy­czy­ny tego zamie­sza­nia. Otóż oprócz algo­ryt­mu GPT i jego kolej­nych ite­ra­cji, fir­ma zaczę­ła roz­wi­jać inną sztucz­ną inte­li­gen­cję, nazwa­ną Q* (Q Star). To wła­śnie ona mia­ła być przy­czy­ną tarć wewnątrz orga­ni­za­cji. Co w niej takie­go nie­zwy­kłe­go? Infor­ma­to­rzy donie­śli, a agen­cje, jak np. Reu­ters, upu­blicz­ni­ły infor­ma­cję, że Q* potra­fi samo­dziel­nie dedu­ko­wać, w jaki spo­sób roz­wią­zy­wać pro­ste zada­nia mate­ma­tycz­ne i logicz­ne. Co istot­ne, nie mia­ła tej wie­dzy w zesta­wie danych, na któ­rym ją tre­no­wa­no. To zna­czy, że sama do niej doszła. Sytu­acja ta zro­dzi­ła nie­po­kój, że bada­cze są bli­sko stwo­rze­nia tzw. sil­nej sztucz­nej inte­li­gen­cji (ang. AGI – art­fi­cial gene­ral intel­li­gen­ce). W opra­co­wa­niu algo­ryt­mu klu­czo­wą rolę ode­grał Ilya Sut­ske­ver oraz dwaj pol­scy bada­cze – Jakub Pachoc­ki i Szy­mon Sidor.

Po chwi­lo­wym szu­mie medial­nym, spra­wa uci­chła. Dziś jed­nak powra­ca ze zdwo­jo­ną siłą, gdyż zda­je­my sobie spra­wę, czym dys­po­nu­je­my, a co może stać się rze­czy­wi­sto­ścią już za kil­ka lat. Obec­nie naj­po­pu­lar­niej­szym algo­ryt­mem jest GPT‑4. Jed­nak po pię­tach dep­czą mu Clau­de fir­my Anth­ro­pic, któ­ry w testach na inte­li­gen­cję wypa­da coraz lepiej, oraz Gemi­ni, będą­cy połą­cze­niem poten­cja­łów dużych mode­li języ­ko­wych oraz pro­gra­mów, któ­re gro­mi­ły ludz­kich mistrzów gry w go. Jego twór­cą jest kor­po­ra­cja Alpha­bet – wła­ści­ciel wyszu­ki­war­ki Google. Jed­nak w cią­gu naj­bliż­szych mie­się­cy moż­na spo­dzie­wać się GPT‑5, o któ­rym już na począt­ku zeszłe­go roku insi­der Siqi Chen, powo­łu­jąc się na swo­je źró­dła, twier­dził, że osią­gnie on 

PRZECZYTAJ TAKŻE

Z życia pacjenta onkologicznego wzięte

Obrona tego, co niewidzialne

poziom rozumowania równy ludzkiemu

To wszyst­ko jest jed­nak w dal­szym cią­gu roz­wi­ja­ne z wyko­rzy­sta­niem super­kom­pu­te­rów poprzed­niej gene­ra­cji. W tym roku nato­miast poja­wią się narzę­dzia, pozwa­la­ją­ce rady­kal­nie przy­spie­szyć udo­sko­na­le­nie obec­nie ist­nie­ją­cej sztucz­nej inte­li­gen­cji i stwo­rze­nie zupeł­nie nowej, któ­rej potę­gi dziś jesz­cze nie potra­fi­my sobie wyobrazić.

W kwiet­niu b.r. na Western Syd­ney Uni­ver­si­ty został uru­cho­mio­ny Deep­So­uth – pierw­szy w dzie­jach kom­pu­ter, zdol­ny w peł­ni symu­lo­wać sie­ci neu­ro­no­we, zło­żo­no­ścią przy­po­mi­na­ją­ce ludz­ki mózg. kA to nie jedy­ne narzę­dzie, któ­re w naj­bliż­szym cza­sie wznie­sie opra­co­wy­wa­nie algo­ryt­mów AI na poziom dotych­czas nie­osią­gal­ny. Do ist­nie­ją­ce­go już super­kom­pu­te­ra Fron­tier – zdol­ne­go wyko­ny­wać ponad try­lion ope­ra­cji na sekun­dę, maszy­ny Auro­ra – któ­ra w tym roku ma osią­gnąć szczyt zdol­no­ści obli­cze­nio­wych i prze­bić osią­gi Fron­tie­ra, dołą­czą inne kom­pu­te­ry, o jesz­cze więk­szych moż­li­wo­ściach: Jupi­ter, podob­nej ska­li maszy­na zarzą­dza­na przez kon­sor­cjum Jules Ver­ne, któ­ra jesz­cze nie zosta­ła nazwa­na; El Capi­tan; Israel‑1 oraz następ­ne gene­ra­cje sprzę­tu Con­dor Gala­xy.

A to jesz­cze nie koniec rewe­la­cji. Na ten rok pla­no­wa­ne są bowiem pra­ce przy uru­cho­mie­niu opar­te­go na archi­tek­tu­rze uni­wer­sal­ne­go pro­ce­so­ra Pro­di­gy super­kom­pu­te­ra fir­my Tachy­um. Swo­ją peł­ną moc ma on osią­gnąć w roku 2025. Będzie w sta­nie pra­co­wać ze struk­tu­ra­mi obli­cze­nio­wy­mi 100 razy bar­dziej zło­żo­ny­mi niż ludz­ki mózg i udźwi­gnie roz­wój mode­li sztucz­nej inte­li­gen­cji 25 000 razy więk­szych od GPT‑4.