Czas Prawdy

W różnego rodzaju zapowiedziach opisujących obecny okres wielkich, fundamentalnych przemian, powtarza się motyw skonfrontowania ludzi z prawdą – a raczej z różnymi prawdami, jakich do tego czasu w ogóle nie widzieli. Co ciekawe, dotyczy to zarówno przekazów apokaliptycznych z dawnych czasów, jak i tych znacznie nowszych…

Zacznę od tych pierw­szych… Już w sta­ro­te­sta­men­to­wej Księ­dze Iza­ja­sza zna­la­zły się enig­ma­tycz­ne sło­wa: (Pan) zedrze zasło­nę zapusz­czo­ną na twarz wszyst­kich ludów i całun, któ­ry okry­wał wszyst­kie naro­dy (Iz 25,7). Moż­na to zin­ter­pre­to­wać jako nawią­za­nie do śle­po­ty, w jakiej ludzie żyją, a z któ­rej zosta­ną wbrew sobie wyzwoleni.

Dobrze pamię­tam też sło­wa z Apo­ka­lip­sy św. Jana, gdzie uży­to rów­nie cie­ka­wej meta­fo­ry, tym razem odno­śnie Jezu­sa jako archi­tek­ta apo­ka­lip­sy: A z ust Jego wyj­dzie ostry miecz, by nim razić naro­dy (Ap 19,15). To rów­nież pozo­sta­wa­ło dla ogrom­nej więk­szo­ści ludzi tajem­ni­cze, choć bez tru­du moż­na odczy­tać tu zapo­wiedź ujaw­nie­nia praw­dy jako narzę­dzia prze­war­to­ścio­wa­nia, bro­ni do wal­ki z archa­izma­mi cią­gną­cy­mi ludz­kość w przeszłość.

PRZECZYTAJ TAKŻE

Fundamentalizm religijny jako moment zwrotny w przemianach na Ziemi

Ważny znak nadziei

Trud­no mi z kolei nie sko­ja­rzyć tego z zasad­ni­czym wezwa­niem Jezu­sa, a mia­no­wi­cie ape­lem o zmie­nia­nie swo­je­go myśle­nia, prze­war­to­ścio­wy­wa­nie per­cep­cji, co póź­niej nie tyl­ko z Ewan­ge­lii usu­nię­to, ale wręcz odwró­co­no znaczenie.

Cho­dzi tu o sło­wo meta­no­ia, a raczej meta­no­ite (wołacz w licz­by mno­giej), ozna­cza­ją­ce wła­śnie to, póź­niej prze­ina­czo­ne na nawra­caj­cie się. Są to nie tyl­ko pierw­sze sło­wa Jezu­sa w Biblii, ale zara­zem przy­kład prze­kła­ma­nia per­fid­ne­go, bo nawra­ca­nie się odnie­sio­no do kul­tu Jahwe/Aszery, czy­li prze­kie­ro­wa­no ludzi ku archa­izmom – zako­rze­nio­nym wprost w neo­li­cie! To samo zro­bio­no zresz­tą z innym sło­wem, o podob­nym zna­cze­niu: epi­stra­he­in…