Etapy życia w astrologii

Astrologia rozwojowa już od antyku zajmuje się opisem rozwoju człowieka i etapów jego życia. Na przestrzeni wieków wykształciła szereg metod interpretacyjnych, które określają unikatową jakość czasu, charakterystyczną dla danej fazy życia. Jedną z nich są firdarie, wypracowane na gruncie dawnej astrologii perskiej

Nie jest żad­ną tajem­ni­cą, że pla­ne­ty, wraz ze Słoń­cem i Księ­ży­cem, sym­bo­li­zu­ją roz­ma­ite sfe­ry życia albo po pro­stu zawia­du­ją okre­ślo­ny­mi siła­mi tkwią­cy­mi w nas samych: Słoń­ce to wola i świa­do­mość, Księ­życ – emo­cje i nie­świa­do­mość, Mer­ku­ry – rozum i inte­lekt, Wenus – miłość i upodo­ba­nia, Mars – siła, odwa­ga i aser­tyw­ność, Jowisz – potrze­ba roz­wo­ju i eks­pan­sji oraz Saturn – zdol­ność do dys­cy­pli­ny i samo­ogra­ni­cza­nia. Te sie­dem pod­sta­wo­wych zasad, któ­re moż­na posze­rzać o zna­cze­nia Ura­na, Nep­tu­na, Plu­to­na, Chi­ro­na, pla­net kar­ło­wa­tych czy pla­ne­to­id, sta­no­wią głów­ny trzon sfer psy­chicz­nych człowieka.

Władca przestrzeni

Wia­do­mo też, że na horo­skop skła­da­ją się nie tyl­ko zna­ki zodia­ku i sko­re­lo­wa­ne z nimi pla­ne­ty, lecz tak­że tak zwa­ne domy, któ­re sym­bo­li­zu­ją okre­ślo­ne sfe­ry czy obsza­ry życia. Domów jest tyle samo, co zna­ków, czy­li dwa­na­ście. W skró­cie moż­na je opi­sać nastę­pu­ją­co: dom pierw­szy (któ­re­go począt­kiem jest ascen­dent) sym­bo­li­zu­je ja, czy­li pod­miot horo­sko­pu, zdro­wie, wygląd, talen­ty i pre­dys­po­zy­cje; dom dru­gi – finan­se, stan posia­da­nia i zabez­pie­cze­nie mate­rial­ne; dom trze­ci – spo­sób ucze­nia i komu­ni­ko­wa­nia, a tak­że rodzeń­stwo; dom czwar­ty – rodzi­nę pocho­dze­nia, a zwłasz­cza ojca; dom pią­ty – dzie­ci, talen­ty i roz­ryw­kę; dom szó­sty – cho­ro­by i pra­cę koniecz­ną, dom siód­my – mał­żeń­stwo i związ­ki part­ner­skie; dom ósmy – śmierć, ale też goto­wość do głę­bo­kiej prze­mia­ny; dom dzie­wią­ty – podró­że, edu­ka­cję, reli­gię; dom dzie­sią­ty – karie­rę i osią­gnię­cia zawo­do­we; dom jede­na­sty – przy­ja­ciół, a dom dwu­na­sty – ukry­tych wrogów.

PRZECZYTAJ TAKŻE

Pusty kurs Księżyca

NOWA ERA URANA

W każ­dym horo­sko­pie uro­dze­nio­wym znaj­du­je­my cały ten wachlarz sym­bo­licz­nych zna­czeń, ale u każ­de­go z nas ina­czej będą roz­ło­żo­ne pod­sta­wo­we akcen­ty, gdyż z umiej­sco­wie­nia pla­net w poszcze­gól­nych domach wyni­ka­ją okre­ślo­ne skut­ki. Jeże­li, przy­kła­do­wo, ktoś ma Wenus w domu pierw­szym, to zwy­kle obda­rzo­ny jest talen­tem arty­stycz­nym, uro­dą albo potra­fi łago­dzić spo­ry. A gdy Saturn jest w domu siód­mym, wska­zu­je to na trud­no­ści w rela­cjach albo na lęk przed związkami.

Co wię­cej, nie­za­leż­nie od tego, czy w danym domu znaj­du­je się pla­ne­ta, czy nie, to każ­dy dom horo­sko­po­wy jest rzą­dzo­ny przez okre­ślo­ną pla­ne­tę. Na przy­kład, w jakimś horo­sko­pie Księ­życ może być wład­cą ósme­go domu albo Wenus wład­cą domu dzie­sią­te­go. Każ­da pla­ne­ta bowiem, oprócz tego, że repre­zen­tu­je przy­na­leż­ne jej zagad­nie­nia, to dodat­ko­wo zawia­du­je jakimś domem horo­sko­pu albo nawet i dwoma.

W tym uję­ciu pla­ne­ty roz­pa­try­wa­ne są jako wład­cy prze­strze­ni. Ale obok prze­strze­ni mogą one rów­nież wła­dać cza­sem. Kie­dy jed­na z nich przej­mu­je dowo­dze­nie nad okre­ślo­nym okre­sem życia, nazy­wa się chro­no­kra­to­rem, czy­li wła­śnie wład­cą cza­su. Wła­dza pla­net nie zatrzy­mu­je się bowiem na okre­ślo­nych sfe­rach życia, lecz roz­cią­ga się też na czas, w któ­rym te sfe­ry będą odgry­wa­ły waż­ną rolę.