Grzyby: W nieznanym królestwie

Królestwo tych organizmów jest dosłownie niemierzalne. Ich zarodniki przemieszczają się wraz z ruchami powietrza, bytują na skałach, drzewach, w słodkich i słonych wodach, na pustyni, zamarzniętych kanionach Antarktyki, w innych organizmach, także w nas. Z upodobaniem moszczą się w glebie, przygotowując podatny grunt dla roślin. Za pomocą mieszaniny kwasów i enzymów potrafią rozłożyć praktycznie wszystko. Od drewna po ropę naftową i plastik

W lasach ich dłu­gie, ukry­te w poszy­ciu nici two­rzą roz­bu­do­wa­ną sieć. Z jed­nej stro­ny nale­żą do naj­więk­szych orga­ni­zmów na świe­cie (grzyb­nia osob­ni­ka opień­ki ciem­nej zna­le­zio­ne­go w Blue Moun­ta­ints w USA zaj­mo­wa­ła powierzch­nię pra­wie 9 km² – przyp. redak­cji), z dru­giej, część z nich skła­da się zale­d­wie z jed­nej komór­ki. Przy­kład? – pospo­li­te droż­dże. Są cichy­mi boha­te­ra­mi świa­ta Przy­ro­dy. Grzy­by, bo o nich mowa, są rów­nież oso­bli­wy­mi inspi­cjen­ta­mi Mat­ki Natury.

Wie­le naj­bar­dziej spek­ta­ku­lar­nych wyda­rzeń, jakie mia­ły miej­sce na naszej pla­ne­cie, odby­ło się z ich udzia­łem. Rośli­ny opu­ści­ły śro­do­wi­sko wod­ne oko­ło pół miliar­da lat temu wła­śnie dzię­ki grzy­bom – orga­ni­zmy te posłu­ży­ły im za sys­tem korze­nio­wy na dzie­siąt­ki milio­nów lat przed tym, zanim zdo­ła­ły roz­wi­nąć wła­sny. Obec­nie, rów­nież dzię­ki nim, nadal for­mu­ją się nowe eko­sys­te­my lądo­we. Gdy z oce­anu wynu­rza się wyspa wul­ka­nicz­na, pierw­szy­mi orga­ni­zma­mi, jakie ją zasie­dla­ją, są poro­sty, czy­li fuzja grzy­ba i glo­nu bądź bak­te­rii. Poro­sty, wgry­za­jąc się w ska­łę, two­rzą pod­ło­że, w któ­re mogą wnik­nąć korze­nie roślin. Jak­by tego było mało, zawdzię­cza­my im nasz chleb powsze­dni, alko­hol, lekar­stwa, któ­re ratu­ją nam życie, ale rów­nież halu­cy­na­cje i wspa­nia­łe dozna­nia kuli­nar­ne. Świat grzy­bów jest zachwy­ca­ją­cy, lecz nadal wie­my o nim nie­wie­le. Sza­cu­je się, że na naszym glo­bie wystę­pu­je ok. 5 mln tych nie­zwy­kłych stwo­rzeń. Obec­nie zna­my zale­d­wie 160 tys. Spo­śród nich jedy­nie ok. 20 tys. two­rzy owoc­ni­ki, czy­li dosko­na­le nam zna­ne grzy­by kapeluszowe.

PRZECZYTAJ TAKŻE

Nie takie znowu cuda

Świadomość w roślinach

Pląsy i pan w kapeluszu

Jak­by na to nie spoj­rzeć, grzy­by to orga­ni­zmy… kon­tro­wer­syj­ne. Bywa­ją pomoc­ne, ale tak­że zabor­cze i zabój­cze dla innych istot. Wszyst­ko zale­ży od tego, jaki mają inte­res. Jed­nych eks­cy­tu­ją, inni trzy­ma­ją się od nich z dale­ka. Wia­do­mo prze­cież, czym może gro­zić pomył­ka. W daw­nych cza­sach grzy­by zali­cza­no do roślin, gdyż fak­tycz­nie egzy­stu­ją sobie gdzieś pomię­dzy świa­tem fau­ny i flo­ry. Tym­cza­sem są zbu­do­wa­ne nie z celu­lo­zy jak rośli­ny, lecz z chi­ty­ny. Ta sama sub­stan­cja sta­no­wi budu­lec szkie­le­tów sta­wo­no­gów, do któ­rych zali­cza się mię­dzy inny­mi: paję­cza­ki, sko­ru­pia­ki, owa­dy. Oprócz tego rośli­ny są orga­ni­zma­mi samo­żyw­ny­mi, cze­go o grzy­bach powie­dzieć nie moż­na. Tym samym naj­bli­żej jest im do owa­dów. Na uwa­gę zasłu­gu­je rów­nież ich kolek­tyw­na natu­ra. Wła­ści­wie nigdy do koń­ca nie wie­my, kie­dy mamy do czy­nie­nia z poje­dyn­czym orga­ni­zmem, a kie­dy z ich zgrupowaniem.