Pułapki nieintencjonalnej hipnozy

Zacznijmy od tego czym jest HIPNOZA. To pojęcie zafunkcjonowało dawno temu i nie powinno mieć dziś aury tajemniczości, jaką posiadało onegdaj. Chodzi przecież tylko o wprowadzenie umysłu w inny stan, niż ten jaki posiada w naszej codziennej, świadomej aktywności

Tym­cza­sem nie mamy jesz­cze dobrych nazw na okre­śle­nie tego inne­go sta­nu – a wła­ści­wie – innych moż­li­wych sta­nów dzia­ła­nia nasze­go umy­słu i mózgu. Mózg jest mate­rial­ny, więc pod­da­je się łatwiej bada­niu nauko­we­mu. Umysł jest niematerialny.

Two­rzy­my róż­ne poję­cia, żeby zro­zu­mieć jego dzia­ła­nie, ująć jakoś spo­sób jego funk­cjo­no­wa­nia. Sig­mund Freud wpro­wa­dził nie­zwy­kle waż­ne poję­cie pod­świa­do­mo­ści. Jed­nak­że zwią­zał to poję­cie bar­dzo sil­nie ze swo­ją kon­cep­cją, w któ­rej pod­świa­do­mość jest sie­dli­skiem ciem­nych, nie­uświa­do­mio­nych, wypar­tych instynk­tów, któ­re bez woli czło­wie­ka wpły­wa­ją na jego zacho­wa­nie. Jesz­cze do dziś poku­tu­je takie rozu­mie­nie pod­świa­do­mo­ści i zwią­za­ny z nim lęk. Wie­le osób sły­sząc o pod­świa­do­mo­ści natych­miast wią­że to z pod­świa­do­mo­ścią i XIX-wiecz­nym, freu­dow­skim rozu­mie­niem tych zja­wisk, cho­ciaż od tam­te­go cza­su nasza wie­dza poszła już dale­ko naprzód. Sfe­ra pod­świa­do­mo­ści – tego, co nie jest uświa­da­mia­ne – jest waż­ną czę­ścią nasze­go umy­słu. Kie­ru­je się wła­sny­mi pra­wa­mi, ale chce dla nas dobrze, i po swo­je­mu sta­ra się nas chro­nić, zabez­pie­czyć eko­lo­gię sys­te­mu. Czę­sto, żeby unik­nąć nie­po­ro­zu­mień, nazy­wa się ją nie­świa­do­mym umy­słem. Pod­świa­do­mość nie jest zła i ciem­na. To pro­stu inny i dla nas, ludzi Zacho­du, czę­sto moc­no zanie­dba­ny ugór naszych władz umysłowych.

PRZECZYTAJ TAKŻE

Certyfikat dla małej księgarni 2025–2026

„Nie ma chorób nieuleczalnych” – zaproszenie na spotkania w Poznaniu i Wrocławiu

Nieświadomy umysł

Z dwóch rze­czy nale­ży wyraź­nie zdać sobie spra­wę – po pierw­sze z tego, że cała sfe­ra nie­świa­do­me­go umy­słu pozo­sta­je w dal­szym cią­gu sfe­rą nasze­go umy­słu, mimo że jest to część nie­pod­le­ga­ją­ca takim samym pra­wom, jak część świa­do­ma. Po dru­gie z tego, że zanie­dba­nie tej sfe­ry, odbi­ja się na nas zagu­bie­niem i cha­osem oso­bo­wo­ści. Spra­wia, iż moż­li­we sta­je się prze­ni­ka­nie do niej sze­re­gu nie­za­mie­rzo­nych przez nas pro­gra­mów, któ­re za nas decy­du­ją, jak mamy reago­wać, cze­go się bać, a nawet jak postępować.