Radiestezja, wspomagana właściwościami kamieni naturalnych

W pracy radiestety czasem spotykam sytuacje wydawałoby się bez wyjścia. Oddziaływania geopatyczne powodowane przez cieki wodne, siatki energetyczne i inne zadrażnienia potrafią ukształtować bardzo niekorzystną przestrzeń dla zamieszkiwania

Układ miesz­ka­nia czy domu nie daje moż­li­wo­ści na zna­le­zie­nie miejsc dogod­nych dla relak­su, odpo­czyn­ku i rege­ne­ra­cji. Nie da się zasto­so­wać odpro­mien­ni­ków, cza­sem nazy­wa­ny­mi ekra­na­mi. Wte­dy odwo­łu­ję się do sta­rej wie­dzy doty­czą­cej mocy zaklę­tej w kamieniach.

Kamie­nie sto­so­wa­no w budow­nic­twie od zawsze. Były budul­cem wszę­dzie dostęp­nym, przy tym trwa­łym i nie­wraż­li­wym na wpły­wy atmos­fe­rycz­ne. Odpor­ne na wodę i mróz. Zwy­kle wmu­ro­wy­wa­no je na naroż­ni­kach budyn­ków na pozio­mie pierw­szej kon­dy­gna­cji i nazy­wa­no kamie­nia­mi węgiel­ny­mi. Od potocz­nej nazwy naroż­ni­ka – węgieł.

PRZECZYTAJ TAKŻE

Z życia pacjenta onkologicznego wzięte

Obrona tego, co niewidzialne

Jeże­li były usta­wio­ne przez fachow­ca, gene­ro­wa­ły pozy­tyw­na ener­gię do wnę­trza budow­li. W potocz­nym sen­sie wypa­czo­no dziś zna­cze­nie ich nazwy, przyj­mu­jąc, że jest to pierw­szy kamień kła­dzio­ny na fun­da­men­tach. W rze­czy­wi­sto­ści były to co naj­mniej czte­ry kamie­nie na naro­żach budyn­ku. Do dziś uży­wa się węgiel­ni­cy, któ­ra jest narzę­dziem inży­nier­skim słu­żą­cym do wyzna­cza­nia kąta pro­ste­go w narożniku.

Zna­cze­nie kamie­ni i ich oddzia­ły­wa­nia na prze­strzeń moż­na zaob­ser­wo­wać w wie­lu zabyt­ko­wych budow­lach. W naj­star­szej czę­ści odsło­nię­tych fun­da­men­tów Zam­ku Kró­lew­skie­go w War­sza­wie widać war­stwę kamie­ni, któ­re uło­żo­no pod posadz­ką i dru­gą war­stwę w murze, tuż nad fun­da­men­tem. Nale­ży przy­pusz­czać, że ich zna­cze­nie było ści­śle powią­za­ne z ener­gia­mi geo­pa­tycz­ny­mi. Tak umiej­sco­wio­ne nie tyl­ko wyci­sza­ły pro­mie­nio­wa­nie pocho­dzą­ce od cie­ków wod­nych, ale rów­no­cze­śnie emi­to­wa­ły dogod­ne pro­mie­nio­wa­nie dla czło­wie­ka. Zamek Kró­lew­ski w War­sza­wie usy­tu­owa­ny został na Skar­pie War­szaw­skiej przy Wiśle, więc ta prze­strzeń w oczy­wi­sty spo­sób jest pod­da­na oddzia­ły­wa­niu cie­ków wod­nych pły­ną­cych pod zie­mią w dół do rze­ki. Wyda­je się więc oczy­wi­ste, że ówcze­śni różdż­ka­rze reko­men­do­wa­li roz­wią­za­nia, któ­re mia­ły zni­we­lo­wać nega­tyw­ne wpły­wy geopatyczne.