Świadomy sen na stres i kreatywność

O swoich doświadczeniach ze świadomym śnieniem i tym, jak technika ta pomaga w życiu codziennym oraz w pracy, opowiada Krzysztof Ator Woźniak – jeden z najbardziej znanych polskich yotuberów, autor kanału wideoprezentacje, komentujący bieżące wydarzenia z kraju i ze świata. Świadome śnienie nie tylko napędza kreatywność, ale też pozwala redukować stres. Choć ta bardzo łatwa do opanowania metoda kryje też pewne pułapki

Jesteś jednym z najpopularniejszych youtuberów w Polsce. Poruszasz tematy, które nie zawsze są na rękę niektórym grupom wpływu czy politykom. Z tym wiążą się różnego rodzaju naciski oraz stres. Ale oprócz tego, jesteś też pasjonatem zjawisk z pogranicza. Kiedy zacząłeś się tym interesować?

– To zale­ży, czy w życiu czy w ramach mojej dzia­łal­no­ści na YouTu­be. Tam zaczę­ło się to cał­kiem przy­pad­ko­wo. W ubie­głej deka­dzie popu­lar­ne były teo­rie spi­sko­we o ilu­mi­na­tach i moja ówcze­sna widow­nia bar­dzo pro­si­ła, bym nagrał jakiś mate­riał na ich temat. Dłu­go upie­ra­łem się, że nie będzie­my takich tema­tów poru­szać. Jed­nak po wie­lu mie­sią­cach dałem się prze­ko­nać i nagra­łem pierw­szy mate­riał o teo­riach spi­sko­wych, kon­kret­nie odno­szą­cy się do tzw. lot­ni­ska ilu­mi­na­tów w Denver, gdzie znaj­du­ją się bar­dzo dziw­ne malun­ki i inskryp­cje, któ­re po pan­de­mii sta­ły się jesz­cze bar­dziej zasta­na­wia­ją­ce i suge­styw­ne. Przy­ją­łem for­mu­łę, że naj­pierw opo­wia­dam o jakimś kon­tro­wer­syj­nym tema­cie, a potem pod­da­ję go ana­li­zie kry­tycz­nej. To tak się ludziom spodo­ba­ło, że z poje­dyn­cze­go mate­ria­łu zro­bi­ła się seria oka­zjo­nal­nych odcin­ków, któ­re sta­ły się sta­łym cyklem – obec­nie emi­to­wa­nym trzy razy w tygodniu.

Jeśli cho­dzi o życie pry­wat­ne, zja­wi­ska tajem­ni­cze towa­rzy­szą mi od wcze­sne­go dzie­ciń­stwa. Jed­na z prak­tyk jest mi szcze­gól­nie bli­ska i cho­dzi tu o świa­do­me śnie­nie. Zaczą­łem tego doświad­czać już w szko­le pod­sta­wo­wej – mniej wię­cej w okre­sie 4–5 kla­sy – i trwa to do dziś. Jest to, moim zda­niem fascy­nu­ją­ce zja­wi­sko, któ­re ma nie­sa­mo­wi­ty poten­cjał dają­cy się wyko­rzy­sty­wać. Na przy­kład potra­fię w cza­sie świa­do­mych snów… pracować.

PRZECZYTAJ TAKŻE

Certyfikat dla małej księgarni 2025–2026

„Nie ma chorób nieuleczalnych” – zaproszenie na spotkania w Poznaniu i Wrocławiu

A jeśli chodzi o inne doznania z pogranicza? Zdradzę, że na swoim kanale poświęcasz im więcej miejsca, ale czy mógłbyś ujawnić coś jeszcze?

– Mam bar­dzo roz­wi­nię­tą intu­icję, któ­rej – cze­go nie ukry­wam – nie­co się boję. Moja świa­do­mość trud­no akcep­tu­je fakt, że coś może mną kie­ro­wać i że może dojść do sytu­acji, w któ­rej pod wpły­wem intu­icji podej­mę jakąś decy­zję. Cho­ciaż, gdy pró­bo­wa­łem postę­po­wać odwrot­nie do tego, co pod­po­wia­da­ła mi intu­icja, zawsze fatal­nie na tym wycho­dzi­łem. Zatem nauczy­łem się jej słu­chać. Gdy­by nie ona, to np. kupił­bym miesz­ka­nie, któ­re­go dewe­lo­per by mi potem nie wydał (ta oso­ba była boha­te­rem pew­nej afe­ry kil­ka­na­ście lat temu). Gdy­bym dał mu się oszu­kać, nie miał­bym ani pie­nię­dzy, ani miesz­ka­nia, a moje życie poto­czy­ło­by się cał­kiem ina­czej. Intu­icja, mówiąc kolo­kwial­nie, ura­to­wa­ła mi tyłek. Coś mi mówi­ło, że z tym miesz­ka­niem nie wszyst­ko jest

Często intuicja i inne formy „szóstego zmysłu” są dziedziczne. Czy w twojej rodzinie ktoś miał tego typu dar?

– Bab­cia ze stro­ny ojca. Nie pamię­tam jej, zmar­ła gdy byłem bar­dzo mały, ale w rodzi­nie wszy­scy wspo­mi­na­ją, że mia­ła duże zdol­no­ści zwią­za­ne z widze­niem przy­szło­ści. Przez te poczu­cia – jak mówią bli­scy – może też prze­dłu­ży­ła sobie życie, kie­dy zacho­ro­wa­ła na raka. Dzię­ki decy­zjom zwią­za­ny­mi z wybo­rem tera­pii, nie zawsze kon­wen­cjo­nal­nych, żyła z tą cho­ro­bą sto­sun­ko­wo długo.