Terapia wodorowa

Wodór jest pierwiastkiem, który w XXI w. staje się nie tylko najważniejszym paliwem ekologicznym, ale będzie w najbliższych latach nowym ważnym elementem profilaktyki zdrowotnej, terapii oraz medycyny alternatywnej

Czą­stecz­ki wodo­ru, ze wzglę­du na swo­je roz­mia­ry, łatwo prze­ni­ka­ją przez bło­ny komór­ko­we. Oka­za­ło się, że pier­wia­stek ten jest naj­sil­niej­szym natu­ral­nym prze­ciw­u­tle­nia­czem. Wyka­zu­je uni­wer­sal­ny efekt rewi­ta­li­za­cyj­ny w komór­kach i tkan­kach. Róż­ne nowe roz­wią­za­nia tech­no­lo­gicz­ne roz­sze­rzy­ły zna­czą­co zakres sto­so­wa­nia wodo­ru czą­stecz­ko­we­go. Istot­ny­mi czyn­ni­ka­mi powo­du­ją­cym sta­rze­nie się orga­ni­zmu są m.in. wol­ne rod­ni­ki, sta­ny zapal­ne i utra­ta zdol­no­ści rege­ne­ra­cyj­nych. A wodór, według He Qian­ju­na z Uni­wer­sy­te­tu Jiao Tong w Szan­gha­ju, powi­nien stać się ze wzglę­du na prze­ciw­dzia­ła­nie sta­rze­niu się komó­rek, powszech­nym skład­ni­kiem tera­pii słu­żą­cych do zapo­bie­ga­nia i lecze­nia licz­nych cho­rób, w tym stre­su oksy­da­cyj­ne­go, któ­ry sta­no­wi jeden z naj­waż­niej­szych czyn­ni­ków sprzy­ja­ją­cych powsta­wa­niu nowo­two­rów. Ponad­to wodór hamu­je wzrost stę­że­nia cukru we krwi, poma­ga obni­żyć poziom złe­go cho­le­ste­ro­lu LDL, popra­wia stan i kolo­ryt skó­ry, zwięk­sza meta­bo­lizm, przez co przy­dat­ny jest w wal­ce z oty­ło­ścią. Oprócz tego pobu­dza pro­ce­sy detok­sy­ka­cji, wspie­ra lecze­nie sta­nów zapal­nych mię­śni i uszko­dzeń tka­nek mięk­kich. Sty­mu­lu­je rege­ne­ra­cję wątro­by, popra­wia tra­wie­nie. Bada­nia wyka­za­ły, że jego dzia­ła­nia anty­ok­sy­da­cyj­ne są bar­dziej sku­tecz­ne w porów­na­niu z doust­nym poda­wa­niem innych zna­nych przeciwutleniaczy. 

Wodór molekularny (H₂)

znaj­du­je zasto­so­wa­nie w tera­pii ponad 170 scho­rzeń. Moż­na nim wzbo­ga­cać wodę, jak rów­nież sto­so­wać meto­dę inha­la­cyj­ną. Do obu spo­so­bów potrzeb­ne są spe­cjal­ne urzą­dze­nia. Inha­la­cje, ze wzglę­du na szyb­ki mecha­nizm dzia­ła­nia i moż­li­wość dostar­cze­nie pacjen­to­wi więk­szej ilo­ści mili­gra­mów wodo­ru, nada­ją się do wyko­rzy­sta­nia przy ura­zach oraz ostrych zabu­rze­niach funk­cjo­no­wa­nia orga­ni­zmu, a roz­twór wod­ny słu­ży raczej do codzien­ne­go spo­ży­wa­nia w cho­ro­bach chro­nicz­nych i profilaktyce. 

PRZECZYTAJ TAKŻE

Gdy lekarz przestaje być człowiekiem

Kolagen aktywny biologicznie – zaufany przyjaciel kobiety