Wolność czy nie wolność…? Oto jest pytanie

Człowiek od dekad, jak nie tysiącleci, walczył o swoją wolność. Nawet nierządy tego świata, dostosowując się do tego wewnętrznego pragnienia istoty ludzkiej, stworzyły ułudę wolności w postaci demokracji. Przyjmowała ona wiele form, jednak koniec końców, okazała się wielkim kabaretem, w którym władza śmieje się najgłośniej…

Pra­gnie­nie wol­no­ści, od zawsze moc­no zako­rze­nio­ne w naszych ser­cach, jest ponie­kąd moto­rem napę­do­wym for­mo­wa­nia się zewnętrz­ne­go świa­ta. Nie­ste­ty jest ono tyl­ko mira­żem i nie ma z praw­dzi­wą wol­no­ścią nic wspól­ne­go. Jed­nak­że, gdy spoj­rzy­my na rze­czy­wi­stość z boku i spró­bu­je­my wejść w głąb sie­bie, dostrze­że­my szan­sę, aby obu­dzić się z fał­szy­we­go snu o wol­no­ści, w któ­rym wie­lu z nas nadal tkwi.

Isto­ta ludz­ka zosta­ła znie­wo­lo­na i uwi­kła­na w pułap­ki na wie­lu róż­nych pozio­mach bar­dzo daw­no temu. Zarów­no na pla­nie fizycz­nym, emo­cjo­nal­nym, jak i ener­ge­tycz­nym. Narzu­ca­ne przez nie­rzą­dy

PRZECZYTAJ TAKŻE

Z życia pacjenta onkologicznego wzięte

Obrona tego, co niewidzialne

programy manipulacji

sku­tecz­nie, krok po kro­ku, two­rzy­ły spo­łe­czeń­stwo w peł­ni pod­da­ne. Czło­wiek stał się mario­net­ką, a nie­rzą­dy bawi­ły się fał­szy­wą wol­no­ścią pocią­ga­jąc za sznur­ki. Więk­szość ludzi żyjąc w uśpie­niu, w poczu­ciu fał­szy­we­go bez­pie­czeń­stwa i wol­no­ści, zupeł­nie nie zda­wa­ła sobie spra­wy z tego, jak moc­no jest ste­ro­wa­na i mani­pu­lo­wa­na. To było oszu­stwo na wiel­ką ska­lę. Kłam­stwo to sta­ło się jed­nak z cza­sem jedy­ną zna­ną rze­czy­wi­sto­ścią, Czło­wiek kie­ro­wa­ny ku temu co zewnętrz­ne, zupeł­nie zapo­mniał o wol­no­ści, jakiej pra­gnie jego dusza.

Gdy sta­niesz z boku i prze­czy­tasz te sło­wa, może przyj­dzie do cie­bie zro­zu­mie­nie, że fak­tycz­nie tak jest i zaczniesz pro­ces wybu­dza­nia się z fał­szy­we­go, wypeł­nio­ne­go kłam­stwa­mi świa­ta, w jakim cię osa­dzo­no. Może wszyst­ko sobie przy­po­mnisz i zaczniesz zasta­na­wiać się, co napraw­dę robisz i jak to się sta­ło, że dotąd tak głę­bo­ko śni­łeś. I zadasz sobie pyta­nie: – Czy czu­ję się wol­ny? Jed­nak­że moim zda­niem, powin­no ono brzmieć zupeł­nie ina­czej: – Czy chcę być wolny?

Praw­dzi­wa wol­ność łączy się moc­no z poczu­ciem wiel­kiej odpo­wie­dzial­no­ści za wszyst­kie swo­je czy­ny. Nie jest to odpo­wie­dzial­ność zbio­ro­wa czy wyni­ka­ją­ca z narzu­co­nych odgór­nie ste­reo­ty­pów. Jest two­ją wła­sną, indy­wi­du­al­ną odpo­wie­dzial­no­ścią, na pod­sta­wie któ­rej prze­strzeń budu­je dla cie­bie odpo­wie­dzi rze­czy­wi­sto­ści, będą­ce lustrem two­je­go wła­sne­go wnętrza.