Kosmici czytają nam w myślach?

Astronomowie Beatriz Villaroel i Kevin Krisciunas nie wykluczają, że na Ziemi są aktywne sondy pozaziemskiej inteligencji, wyposażone w interfejs mózg-komputer. Mogą one łączyć się z ludzkimi umysłami, by pobierać z nich informacje

Wspo­mnia­ni ucze­ni opu­bli­ko­wa­li pod koniec ubie­głe­go roku Prze­wod­nik po bada­niach nad UAP dla cywil­nych astro­no­mów. Zawie­ra on m.in. suge­stię, w jaki spo­sób gro­ma­dzić donie­sie­nia o obser­wa­cjach nie­zi­den­ty­fi­ko­wa­nych obiek­tów i na co zwra­cać szcze­gól­ną uwa­gę. Zda­niem auto­rów nie jest to takie trud­ne i choć pod tym kątem lepiej wypo­sa­żo­ne jest woj­sko, nawet nie­wiel­kie kame­ry sta­le obser­wu­ją­ce nie­bo mogły­by dostar­czyć cen­nych infor­ma­cji na temat ano­mal­nej aktyw­no­ści w powietrzu.

Auto­rzy sta­wia­ją też kil­ka pytań, z któ­rych naj­cie­kaw­sze doty­czy tego, czy na Zie­mi mogą prze­by­wać obiek­ty nie-ludz­kie­go pocho­dze­nia. Dla Vil­la­ro­el i Kri­sciu­na­sa nie jest to spra­wa nie­wy­obra­żal­na, ponie­waż obo­je anga­żu­ją się w bada­nia nad tzw. UAP-ami. Jed­nak otwar­te przy­zna­nie, że za nie­któ­re rela­cje o ano­mal­nych zda­rze­niach może odpo­wia­dać inna inte­li­gen­cja wyma­ga odwa­gi, na któ­rą nie są goto­wi inni astro­no­mo­wie, pomi­mo że zda­rza­ło się, iż widy­wa­li i nadal widu­ją nie­zi­den­ty­fi­ko­wa­ne obiek­ty w trak­cie obser­wa­cji nieba.

PRZECZYTAJ TAKŻE

Ojciec Klimuszko: był z nami taki Ktoś…

Czy historia ludzkości to… fantom?

Sondy-jasnowidze

Na pyta­nie, czy Obcy już tu są, nie da się odpo­wie­dzieć bez więk­szej otwar­to­ści ze stro­ny firm i insty­tu­cji, któ­re być może dys­po­nu­ją w tej kwe­stii jakąś wie­dzą (naukow­cy wska­zu­ją tu na ame­ry­kań­ska zbro­je­niów­kę). Ale praw­dy o UFO mogą pró­bo­wać docie­kać też cywil­ni naukow­cy. Naj­le­piej, aby skon­cen­tro­wa­li się na ano­mal­nych zja­wi­skach, o jakich sły­szy­my od dekad – czy­li na spo­tka­niach z NOL-ami oraz na poszu­ki­wa­niu w Ukła­dzie Sło­necz­nym śla­dów zja­wisk i obiek­tów, któ­re mogą mieć pocho­dze­nie sztucz­ne i nie-ludz­kie. Ina­czej jest to jak szu­ka­nie igły w sto­gu siana.

Vil­la­ro­el i Kri­sciu­nas patrzą jed­nak na UFO z wła­snej, ory­gi­nal­nej per­spek­ty­wy. Pro­po­nu­ją pewien model, nie upie­ra­jąc się, że musi być obo­wią­zu­ją­cy. Pozwa­la on jed­nak wyja­śnić pew­ne wewnętrz­ne sprzecz­no­ści zwią­za­ne z mani­fe­sta­cja­mi tych obiek­tów, tj. z jed­nej stro­ny ich nama­cal­ny cha­rak­ter, a z dru­giej sze­reg ano­ma­lii, w tym doświad­czeń PSI czy zmie­nio­nych sta­nów świa­do­mo­ści, o jakich mówią świadkowie.

Zgod­nie z ich wizją Obcy mogli wpu­ścić do Ukła­du Sło­necz­ne­go son­dy badaw­cze (o podob­nych mówi­li przed wie­lu laty John von Neu­mann i Ronald Bra­ce­well). Mogą one być wypo­sa­żo­ne w sztucz­ną inte­li­gen­cję, two­rzyć wła­sną sieć wymia­ny infor­ma­cji i znaj­do­wać się dosłow­nie wszę­dzie, się­ga­jąc tak­że w inne ukła­dy gwiezd­ne, a nawet galaktyki.

Poza­ziem­skie prób­ni­ki mogły­by być w peł­ni auto­ma­tycz­ne i prze­zna­czo­ne do zbie­ra­nia infor­ma­cji z oto­cze­nia, w tym od ludzi. Zda­niem Vil­la­ro­el i Kri­sciu­na­sa, son­dy poza­ziem­skiej inte­li­gen­cji mia­ły­by zdol­ność komu­ni­ko­wa­nia się z umy­sła­mi istot żywych i dzia­ła­ły­by zdal­nie i nie­in­wa­zyj­nie – bez wsz­cze­pia­nia czi­pów, pobie­ra­jąc infor­ma­cje z ludz­kich umy­słów. Gro­ma­dząc i ana­li­zu­jąc ogrom­ną ilość danych z naszych mózgów two­rzy­ły­by nawet bazy danych, a zaawan­so­wa­na sztucz­na inte­li­gen­cja była­by w sta­nie na tej pod­sta­wie traf­nie pro­gno­zo­wać wyda­rze­nia i two­rzyć mode­le przyszłości.

Gdzie one są?

Auto­rzy oma­wia­ne­go opra­co­wa­nia piszą:

Zakła­da­my, że te poza­ziem­skie prób­ni­ki (kom­pu­te­ry) są w sta­nie komu­ni­ko­wać się bez­po­śred­nio z ludz­kim mózgiem i zarów­no prze­sy­łać do nie­go, jak i odbie­rać od nie­go infor­ma­cje, w ramach inte­rak­cji mózg-kom­pu­ter. Prze­wa­ga takiej meto­dy, gdzie pod­pi­na się pod ludz­ki mózg celem zbie­ra­nia infor­ma­cji, jest wyraź­na wobec optycz­ne­go pozy­ski­wa­nia danych. Son­da pobie­ra dane z wszyst­kich pię­ciu zmy­słów czło­wie­ka. I choć na chwi­lę obec­ną, w przy­pad­ku stwo­rzo­nych przez czło­wie­ka inter­fej­sów mózg-kom­pu­ter, nie­zbęd­ne jest wsz­cze­pia­nie chi­pów, uzna­je­my, że poza­ziem­skie cywi­li­za­cje odwie­dza­ją­ce Zie­mię mogły odkryć meto­dę deko­do­wa­nia sygna­łów elek­trycz­nych powsta­ją­cych pomię­dzy neu­ro­na­mi i są w sta­nie mie­rzyć ich aktyw­ność bez doko­ny­wa­nia inter­wen­cji chi­rur­gicz­nych.

Rów­nie inte­re­su­ją­ce są ich wnio­ski doty­czą­ce tego, co dzia­ło­by się w momen­cie kon­tak­tu czło­wie­ka z taką son­dą. Mogło­by docho­dzić do zabu­rzeń per­cep­cji, aby obca son­da mogła ukryć się za wyge­ne­ro­wa­nym w umy­śle czło­wie­ka fał­szy­wym obra­zem. To dla­te­go nie­kie­dy spo­tka­nia z UFO wyda­ją się gro­te­sko­we, same zaś obiek­ty, czy ich pasa­że­ro­wie wyglą­da­ją dziw­nie swoj­sko, tj. przy­po­mi­na­ją ludzi albo posta­ci zna­ne z legend czy science-fiction.