Czy żyjemy w świecie, którego jeszcze nie znamy?

Redagowany przez was magazyn „MATRIX3000” w grudniu 2021 r. obchodził jubileusz 20-lecia. To obecnie mający cztery edycje w roku kwartalnik. Od kiedy jesteście z nim związani?

– Jako auto­rzy, pra­wie od począt­ku jego ist­nie­nia, jako redak­to­rzy od roku 2004. Współ­pra­ca zawsze była przy­ja­zna i ciekawa.

PRZECZYTAJ TAKŻE

Duża asteroida uderzy w Księżyc

Jak nie stracić świadomości i odnaleźć równowagę w dzisiejszym zaganianym świecie?

Co sprawiło, że jako naukowcy poświęciliście się działalności redaktorskiej, wydawniczej? Oboje jesteście astrofizykami, autorami poczytnych książek. Franz pełni funkcję redaktora naczelnego, ty jesteś redaktorem naukowym i pilotujesz działy: nauka oraz nauki z pogranicza…

– To jest raczej dłu­ga histo­ria… Od pew­ne­go momen­tu zaczę­li­śmy patrzeć na świat ina­czej, z innej per­spek­ty­wy, z nie­któ­ry­mi meto­da­mi pra­cy w obec­nej nauce było nam jakoś… nie po dro­dze. Ja (G.F. – przyp. red.) pilo­tu­ję i piszę cza­sem coś dla rubry­ki Hory­zon­ty. No i w jaki spo­sób wpro­wa­dzić tu taki temat, jak np. róż­ne rodza­je ciszy? Takie rze­czy trze­ba odczu­wać wewnętrz­nie, nie tyl­ko z per­spek­ty­wy akustyki…

To nie jest typowy tytuł zajmujący się zagadnieniami gospodarczymi, politycznymi, historycznymi, zdrowotnymi, czy nawet kulturą. Z tego, co wiem, pojawiają się tu też zagadki z pogranicza, śmiałe hipotezy – mowa również o teoriach spiskowych, zjawiskach zagadkowych itp.

– To praw­da, ale tyl­ko do pew­ne­go momen­tu… od któ­re­go zauwa­ży­li­śmy, że żyje­my w jed­nym świe­cie, któ­ry jest cało­ścią i nie chce­my go dzie­lić. Wszyst­kie wymie­nio­ne dys­cy­pli­ny oddzia­łu­ją na nas, ale my (oraz Czy­tel­ni­cy) może­my mieć na nie wpływ, jeże­li tyl­ko zada­my sobie tro­chę tru­du, aby wię­cej dowie­dzieć o tym, co się wokół nas dzie­je. A dużo cie­ka­we­go dzie­je się obec­nie np. w kul­tu­rze, w połą­cze­niu ze świa­do­mo­ścią zbio­ro­wą. Nasze emo­cje, któ­re udo­stęp­nia Face­bo­ok (czy powi­nien?) malu­ją całe, wręcz abs­trak­cyj­ne obra­zy, te zaś poka­zu­ją stan punk­tu, w któ­rym znaj­du­je się nasza cywi­li­za­cja, jej roz­wój wewnętrz­ny i… nie­ste­ty eko­no­micz­ny, poli­tycz­ny, nie­rzad­ko destruk­cyj­ny. Czę­sto widocz­ne są rów­nież ele­men­ty pozy­tyw­ne, rado­sne emo­cje, róż­no­rod­ność poten­cjal­nych wybo­rów, jakich może­my świa­do­mie doko­nać. Mamy więc tak­że rubry­kę Kul­tu­ra. A z teo­ria­mi spi­sko­wy­mi jest tak: nie­któ­re są rze­czy­wi­ście absur­dal­ne. Jed­nak ich więk­szość reali­zu­je się w cza­sie, powo­li, ale kon­se­kwent­nie. Róż­ni­ce widocz­ne są cza­sa­mi w drob­nych detalach…