Percepcja pierwotna: świadomość roślin

Amerykański ekspert od wariografów zupełnym przypadkiem odkrył, że rośliny reagują w sposób niemal emocjonalny na to, co dzieje się w ich otoczeniu. Aparatura pomiarowa zarejestrowała aktywację w momencie, gdy miała stać się im krzywda albo gdy obok ginęły zwierzęta laboratoryjne. Sceptycy uznali, że to niemożliwe…

Cle­ve Back­ster (1924−2013) bywa nazy­wa­ny czło­wie­kiem, któ­ry roz­ma­wiał z rośli­na­mi. Powszech­nie uzna­wa­ny za bota­ni­ka (z racji obsza­ru badaw­cze­go, jaki przy­niósł mu naj­więk­szy roz­głos), przez ponad 20 lat zaj­mo­wał się zawo­do­wo zasto­so­wa­niem odru­chów psy­cho­gal­wa­nicz­nych w bada­niach beha­wio­ral­nych. Ana­li­zo­wał skór­ne reak­cje fizjo­lo­gicz­ne pod kątem zmian para­me­trów prze­pły­wu prą­du elek­trycz­ne­go w tkan­kach, w odnie­sie­niu do róż­nych reak­cji emo­cjo­nal­nych u ludzi, a prze­kła­da­jąc z nauko­we­go na nasze – udo­sko­na­lał tech­ni­ki pra­cy z wario­gra­fem (wykry­wa­czem kłamstw). Jego rezul­ta­ty były wyko­rzy­sty­wa­ne w wie­lu rzą­do­wych ośrod­kach. Pra­co­wał rów­nież dla CIA jako eks­pert przy przesłuchaniach.

O swo­im naj­waż­niej­szym odkry­ciu, zwią­za­nym jed­nak z kró­le­stwem flo­ry, napi­sał książ­kę Pri­ma­ry Per­cep­tion: Bio­com­mu­ni­ca­tion with Plants, Living Foods, and Human Cells (pol. Per­cep­cja pier­wot­na: bio­ko­mu­ni­ka­cja z rośli­na­mi, żyją­cym jedze­niem i ludz­ki­mi komór­ka­mi). O tym, jak do tego doszło oraz o szcze­gó­łach zwią­za­nych z feno­me­nem per­cep­cji pier­wot­nej roślin, prze­czy­tać moż­na rów­nież w publi­ka­cjach nauko­wych (choć czę­sto w tonie scep­tycz­nym) albo w lite­ra­tu­rze parapsychologicznej.

PRZECZYTAJ TAKŻE

Świadomość w roślinach

Nieznane oblicze wody. Czwarty stan skupienia

Pierwsze spostrzeżenia

Gdy 2 lute­go 1966 r. Back­ster pod­le­wał kwia­ty w swo­im biu­rze, w jego gło­wie zro­dził się pomysł, aby spraw­dzić przy uży­ciu wario­gra­fu, czy moż­li­wy jest pomiar pręd­ko­ści trans­por­tu wody przez rośli­nę w opar­ciu o ana­li­zę zmian opo­ru elek­trycz­ne­go na powierzch­ni jej liści. Oka­za­ło się, że gene­ro­wa­ne wykre­sy przy­po­mi­na­ją te, któ­re powsta­ją pod­czas bada­nia ludzi. W przy­pły­wie emo­cji posta­no­wił więc powtó­rzyć i roz­sze­rzyć doświad­cze­nie. Uznał, że naj­le­piej wyko­nać test kali­bra­cyj­ny, podob­ny do tego, jaki prze­pro­wa­dzał czę­sto w celu wywo­ła­nia kon­tro­l­nych sta­nów emo­cjo­nal­nych pod­czas prze­słu­chań. Wyko­rzy­stał zasa­dę tzw. zagro­że­nia dla dobre­go samo­po­czu­cia (ang. thre­at to well being).