Niezwykła historia drzewa chinowego

Kora drzewa chinowego z lasów u podnóża Andów przez wiele dziesięcioleci była surowcem do produkcji chininy – leku przeciwko malarii. Uratowała miliony ludzi, bo choroba ta po dziś dzień stanowi jedną z najbardziej śmiercionośnych przypadłości na globie. Dziś chinina przeżywa renesans.

Po tym, jak zarodź­ce mala­rii uod­por­ni­ły się na leki syn­te­tycz­ne, anty­ma­la­rycz­ne, nastą­pił powrót do tego reme­dium jako do głów­ne­go środ­ka prze­ciw­ko zim­ni­cy (to dru­ga nazwa tej cho­ro­by). A ostat­nio poja­wi­ły się też donie­sie­nia, że pochod­ne chi­ni­ny mogą być przy­dat­ne w lecze­niu COVID-19

Matecz­ni­kiem drze­wa chi­no­we­go (Cin­cho­na offi­ci­na­lis) są lasy ama­zoń­skie, nie te naj­niż­sze, pod­mo­kłe, lecz takie, któ­re pró­bu­ją wspi­nać się na sto­ki gór. Drze­wo nie jest zbyt oka­za­łe. Jego wyso­kość docho­dzi mak­sy­mal­nie do 15 m. W kon­ku­ren­cji w drze­wa­mi 30–35-metrowymi może więc łatwo zgi­nąć w tłu­mie, a raczej – w gąsz­czu. Łatwiej roz­po­znać je w okre­sie kwit­nie­nia, bo kwia­ty ma barw­ne, zwy­kle żół­te i okazałe.

PRZECZYTAJ TAKŻE

Zjedz insekta: owadożerność to przyszłość?

Kłopotliwe łatki