Zły duch Putina

Porównuje się go do Rasputina, o czym zapewne decyduje zaniedbana broda, obsesja na punkcie mistyki i ezoteryki oraz zaskakujący wpływ na autokratycznego przywódcę Rosji, Władimira Putina

Pro­mu­ją go kon­tro­lo­wa­ne przez Kreml media, ma też sil­ne powią­za­nia z woj­skiem. Przez wie­le lat wykła­dał w Woj­sko­wej Aka­de­mii Szta­bu Gene­ral­ne­go, gdzie jego prze­ko­na­nia do dziś sta­no­wią oś pro­gra­mu naucza­nia. Na Zacho­dzie taki filo­zof, wyra­ża­ją­cy podziw dla Waf­fen-SS, został­by natych­miast skre­ślo­ny jako wariat. Jed­nak w Rosji funk­cjo­nu­je w roli dorad­cy wyso­kich ran­gą człon­ków par­tii Jed­na Rosja.

Koniec Raspu­ti­na był raczej dra­ma­tycz­ny, czy Alek­sandr Dugin, bo o nim tu mowa, znik­nie ze sce­ny poli­tycz­nej w podob­ny spo­sób? No cóż, świat był­by wów­czas na pew­no bez­piecz­niej­szy, gdyż przy­po­mi­na­ją­cy mni­cha, cha­ry­zma­tycz­ny ide­olog ma tyl­ko jed­no marze­nie: znisz­czyć tę pla­ne­tę w apo­ka­lip­tycz­nym kon­flik­cie przy­wo­dzą­cym na myśl Armagedon.

PRZECZYTAJ TAKŻE

Kobiety pierwszych Piastów

Słowiański czas przypuszczający – czyli opowieści tkane ze skrawków

Rosyj­ski niedź­wiedź zerwał kaj­da­ny, zerwał kaftan bez­pie­czeń­stwa, wyczoł­gał się z lego­wi­ska na otwar­tą prze­strzeń i teraz, niczym wędru­ją­ca bestia, będzie prze­miesz­czał się po kon­ty­nen­cie euro­azja­tyc­kim. Obec­nie nikt tego nie zatrzy­ma. Ani pią­ta kolum­na, ani agen­ci wpły­wu, ani eks­per­ci, ani euro­pej­ski sys­tem war­to­ści, ani obroń­cy praw czło­wie­ka. Nic nie może go teraz powstrzy­mać poza siłą woli.

Rosja­nie powsta­li, wszy­scy to rozu­mie­ją… Kie­dyś mogli­śmy tą dro­gą dotrzeć do Pary­ża. Byli­śmy w sta­nie prze­mie­rzyć ponad poło­wę Euro­py, patrząc na nią spo­koj­nie, jako tery­to­rium nam należ­ne. Może­my to zro­bić jesz­cze raz. Rozu­miem, że dla wie­lu nie jest to temat wygod­ny. Ale – z dru­giej stro­ny – co jesz­cze da się uczy­nić w obli­czu eska­la­cji wro­go­ści pomię­dzy dwo­ma supermocarstwami?

Alek­sandr Dugin

Upadek komunistycznych rządów w ZSRR i rozpad ogromnej federacji na 15 odrębnych państw zdawał się zwiastować kres ideologii bolszewizmu.

Kolej­ne lata dopro­wa­dzi­ły do cał­ko­wi­tej ero­zji myśli mark­si­stow­skiej i leni­now­skiej, a zara­zem spo­wo­do­wa­ły, że pra­wo­sła­wie sta­ło się na powrót reli­gią domi­nu­ją­cą w Fede­ra­cji Rosyj­skiej. Jed­nak marze­nia o wiel­kiej Rosji wciąż pozo­sta­ły żywe w spo­łe­czeń­stwie i wkrót­ce zna­la­zły ujście w pra­cach i teo­riach Alek­san­dra Dugi­na – poli­to­lo­ga i filo­zo­fa, któ­re­go książ­ki z miej­sca zdo­by­ły sobie uzna­nie nie tyl­ko we Wschod­niej, ale też w Zachod­niej Europie.