Nowe Wzorce Sztuki 2023 dla Andrzeja Rejmana

Ta muzyka powstała z myślą o każdym, kto ceni sobie wartość odpoczynku, relaksu i odprężenia, tak ważnych w dzisiejszych czasach… Anglicy mają Mike’a Oldfielda, Francuzi Jeana Michela Jarre’a, a my mamy Andrzeja Rejmana.

Wywiad z Andrze­jem Rejmanem

Marek Gaszyń­ski (1939−2023) – dzien­ni­karz, pre­zen­ter muzycz­ny, znaw­ca histo­rii pol­skiej muzy­ki roz­ryw­ko­wej, autor tek­stów pio­se­nek oraz ksią­żek o tema­ty­ce muzycznej. 

Andrzej Rej­man, war­sza­wiak z uro­dze­nia, jest kom­po­zy­to­rem muzy­ki roz­ryw­ko­wej, ilu­stra­cyj­nej, pro­du­cen­tem muzycz­nym, impro­wi­za­to­rem i aran­że­rem. Zawo­do­wo muzy­ką zaj­mu­je się od począt­ku lat 80. ub. w. (od tego cza­su jego kom­po­zy­cje są dostęp­ne w fono­te­ce Wytwór­ni Fil­mów Doku­men­tal­nych i Fabu­lar­nych w War­sza­wie). Dzia­ła rów­no­le­gle w kil­ku obsza­rach: kom­po­nu­je muzy­kę dla fil­mu, radia i tele­wi­zji, pio­sen­ki oraz udzie­la się w sfe­rze muzy­ki improwizowanej.

PRZECZYTAJ TAKŻE

Czarodziejskie światy Steni

Dieter Broers – wizjoner i naukowiec

Jego twór­czość instru­men­tal­na pozo­sta­je pod wpły­wem wie­lu nur­tów muzy­ki roz­ryw­ko­wej i jaz­zo­wej, sty­li­stycz­nie się­ga tak­że do muzy­ki współ­cze­snej, zwłasz­cza w krót­kich, impro­wi­zo­wa­nych utwo­rach for­te­pia­no­wych, któ­re kom­po­zy­tor nazy­wa Pre­lu­dia­mi Dzien­ny­mi. Rej­man łączy w nich swo­je zain­te­re­so­wa­nia muzy­ką z pogra­ni­cza gatun­ków (muzy­ka impro­wi­zo­wa­na z użyt­ko­wą i filmową).

Andrzej Rej­man jest lau­re­atem wie­lu nagród, począw­szy od wyróż­nie­nia za pio­sen­kę Życie jest krzy­kiem do słów Sła­wo­mi­ra Wol­skie­go w kon­kur­sie otwar­tym na pio­sen­kę XXIV KFPP OPOLE 1987. Szczę­śli­wy dla arty­sty jest Polo­nij­ny Festi­wal Mul­ti­me­dial­ny, któ­ry kil­ka­krot­nie go uho­no­ro­wał: w 2009 r. – II nagro­dą za album Cho­pin na łące (wraz z Jac­kiem Bąkiem), w 2011 – I nagro­dą za cykl 10 pre­zen­ta­cji mul­ti­me­dial­nych Kra­jo­bra­zy i muzy­ka, oraz w 2012 r. – III nagro­dą ex quo za pre­zen­ta­cję Impre­sje – Na moje woła­nie nie odzy­wasz się (7M07). Jest to kom­po­zy­cja z wyko­rzy­sta­niem poezji Sali­ny Banie­wicz, mat­ki Anto­nie­go Banie­wi­cza (1923−1944), powstań­ca war­szaw­skie­go 1944, któ­ry zgi­nął w ostat­nim dniu walk na Żoliborzu.

Był tak­że sty­pen­dy­stą Mini­ster­stwa Kul­tu­ry i Dzie­dzic­twa Naro­do­we­go oraz Mia­sta Sto­łecz­ne­go Warszawy. 

Arty­sta bar­dzo pre­cy­zyj­nie wyzna­cza swój począ­tek karie­ry muzycz­nej – jest nim nagra­nie pio­sen­ki Pora­tuj mnie, ze sło­wa­mi Mał­go­rza­ty Mali­szew­skiej na pły­tę Sta­ni­sła­wa Wenglo­rza dla Pol­skich Nagrań (1985). W 1986 r. z woka­list­ką jaz­zo­wą Gra­ży­ną Augu­ścik nagrał kolej­ne utwo­ry do słów M. Mali­szew­skiej w aran­ża­cji Janu­sza Skow­ro­na, m.in. Nad­cho­dzi niż, Lustro.

W latach 1987–1997 Rej­man zaan­ga­żo­wał się w nurt pio­sen­ki lite­rac­kiej, kom­po­nu­jąc i nagry­wa­jąc utwo­ry do tek­stów Leopol­da Staf­fa, Wła­dy­sła­wa Bro­niew­skie­go, Marii Konop­nic­kiej, Win­cen­te­go Pola, Cypria­na Kami­la Nor­wi­da, Jana Woł­ka, Sta­ni­sła­wa Kla­we, Mag­dy Żuk, Gra­ży­ny Orliń­skiej i innych – na pły­ty autor­skie: Mag­dy Żuk Naj­da­lej i naj­bli­żej, Jolan­ty Kacz­ma­rek Ręce precz od snów, Julia­na Mere Rap and Roll, a tak­że poje­dyn­cze utwo­ry z m.in. Jolan­tą Liter­ską, Mał­go­rza­tą Olszew­ską i Kry­sty­ną Ziem­lań­ską.

Współ­pra­ca w latach 1992–1999 z Radiem S, Radiem ZET, Pol­skim Radiem oraz Fun­da­cją Arty­ści-Arty­stom, zaowo­co­wa­ła set­ka­mi reklam z muzy­ką kompozytora. 

Nie­zwy­kle zna­czą­ca dla roz­wo­ju Rej­ma­na oka­za­ła się zna­jo­mość z Jerzym Mene­lem. Napi­sał wów­czas kil­ka pio­se­nek do tek­stów wspo­mnia­ne­go poety i tłu­ma­cza, oraz zaaran­żo­wał pol­skie wer­sje utwo­rów Geo­r­ge­sa Bras­sen­sa, Jaro­mi­ra Noha­vi­cy, Boba Dyla­na i in. To wła­śnie Jerzy Menel doko­nał jed­ne­go z pierw­szych w Pol­sce prze­kła­dów wier­szy Sary Teas­da­le.

W tym samym roku Rej­man wraz z Ewą Gór­ską i Rafa­łem Smo­liń­skim zało­żył zespół E.A.R., z któ­rym kon­cer­to­wał pre­zen­tu­jąc wła­sną twór­czość do tek­stów Sary Teas­da­le, Rober­ta Fro­sta, Emi­ly Dic­kin­son i in.

Rów­no­le­gle do dzia­łal­no­ści estra­do­wej arty­sta pisze utwo­ry instru­men­tal­ne, w dużej czę­ści same­mu je aran­żu­jąc i pro­du­ku­jąc, a następ­nie licen­cjon­cjo­nu­jąc wydaw­com kra­jo­wym i zagra­nicz­nym: Chest­nut Mills Musi­craft (USA), Music2Hues (USA), Nigh­tin­ga­le Music (Kana­da), Paris Music (Pol­ska), SITA (Pol­ska), Meta­mu­sic Mon­roe Insti­tut (USA), Fly­ing Hands (USA), Sel­les (Pol­ska), Polo­nia Records (Pol­ska) i in.

W latach 2010–2012 na zamó­wie­nie Radia Ber­lin – Bran­den­burg (RBB) skom­po­no­wał cykl krót­kich utwo­rów for­te­pia­no­wych, wyko­rzy­sta­nych jako ilu­stra­cje repor­ta­ży radio­wych. Nawią­zał rów­nież współ­pra­cę z Wan­dą Sze­mioth, wdo­wą po Kazi­mie­rzu Sze­mio­th’cie, auto­rze tek­stów, poecie i mala­rzu, co zaowo­co­wa­ło pre­mie­ro­wy­mi pio­sen­ka­mi do słów zmar­łe­go arty­sty, m.in w wyko­na­niu Mag­dy Fiał­kow­skiej i Karo­li­ny Jan­kow­skiej.

Spo­tka­nie z Marią Hof­f­man, flo­ryst­ką, pla­stycz­ką, sce­no­graf­ką i tłu­macz­ką zapo­cząt­ko­wa­ło cykl spo­tkań poetyc­ko-muzycz­nych-mul­ti­me­dial­nych w ramach pro­jek­tu Prze­strze­nie spo­ko­ju, oraz wie­czo­ra­mi poetyc­ko-muzycz­ny­mi reali­zo­wa­ny­mi na zapro­sze­nie Zam­ku Kró­lew­skie­go w War­sza­wie (Rok Wła­dy­sła­wa Seby­ły), Fun­da­cji Pol­ski Pod­ziem­nej (Powsta­nie War­szaw­skie) i Muzeum Nie­pod­le­gło­ści w War­sza­wie (Świę­to Niepodległości).

Rej­man jest współ­za­ło­ży­cie­lem zespo­łu Le-Blue, współ­ini­cja­to­rem i pomy­sło­daw­cą (wraz z Rafa­łem Smo­liń­skim) powo­ła­nia mul­ti­dy­scy­pli­nar­nej, twór­czej gru­py arty­stycz­nej Flash Mob Orchestra.

Ostat­nich kil­ka lat pra­cy arty­sty upły­nę­ło pod zna­kiem fascy­na­cji muzy­ką i pio­sen­ką fran­cu­ską. Przy­czy­ni­ła się do tego Kasia Soko­łow­ska, roma­nist­ka, woka­list­ka, autor­ka fran­cu­sko­ję­zycz­nych pio­se­nek dla dzie­ci i doro­słych. Z jej inspi­ra­cji powsta­ły dwa instru­men­tal­ne albu­my Mon Coeur Qui Bat (2022) oraz Sole­il et Nuages (2023), któ­re kom­po­zy­tor uwa­ża za naj­waż­niej­sze w swej dotych­cza­so­wej twór­czo­ści. Arty­sta jest bar­dzo aktyw­ny w dzie­ci­nie muzy­ki impro­wi­zo­wa­nej, współ­pra­cu­jąc m.in. z Pio­trem Mełe­chem, Mama­du Go Ba, Pio­trem Dąbrow­skim, Ewą Cichoń, Anto­ni­ną Nowac­ką, Tade­uszem Sud­ni­kiem, Bog­da­nem Halic­kim, Macie­jem Cier­pliń­skim, Domi­ni­kiem Mokrzew­skim, Indią Czaj­kow­ską, Eli­zą Paź, Meh­di Gho­la­mim, Dariu­shem Raso­ulim, Edwar­dem Sie­lic­kiem, Mar­ti­nem Zorza­no, Józwą Czy­żem i innymi 

Andrzej Rej­man jest człon­kiem Sto­wa­rzy­sze­nia Auto­rów ZAIKS (1987), Sto­wa­rzy­sze­nia Arty­stów i Wyko­naw­ców Pol­skich SAWP, Sto­wa­rzy­sze­nia Pro­du­cen­tów Muzycz­nych (Pro­duc­tion Music Asso­cia­tion), Mię­dzy­na­ro­do­we­go Sto­wa­rzy­sze­nia Muzy­ki Impro­wi­zo­wa­nej (Inter­na­tio­nal Socie­ty of Impro­vi­sed Music). Był tak­że człon­kiem Mię­dzy­na­ro­do­wej Fede­ra­cji Nie­za­leż­nych Pro­du­cen­tów Fono­gra­ficz­nych (F.I.P.I. – Inter­na­tio­nal Fede­ra­tion of Inde­pen­dent Pho­no­gra­phic Producers). 

Z dużym sen­ty­men­tem wspo­mi­na udział w Kon­fe­ren­cji i Festi­wa­lu Muzy­ki Impro­wi­zo­wa­nej w Châte­au d’O­ex (Szwaj­ca­ria, 2015), udział w Kon­fe­ren­cji i Festi­wa­lu Muzy­ki Impro­wi­zo­wa­nej ISIM w Min­ne­apo­lis (Augs­burg Uni­ver­si­ty, 2019), a tak­że ostat­nio – w Euro­pe­an Intu­iti­ve Music Con­fe­ren­ce Bor­de­aux 2023.

Naj­now­sze zre­ali­zo­wa­ne pro­jek­ty Andrze­ja Rej­ma­na to mię­dzy­po­ko­le­nio­we dzia­ła­nia muzycz­ne pt. Fone­ty­ka Kina Nie­me­go (2023) oraz pły­ta Sole­il et nuages (2023).

Z twór­czo­ścią i kom­po­zy­cja­mi Andrze­ja Rej­ma­na moż­na zapo­znać się na stro­nach internetowych:

rej​man​mu​sic​.com/​s​o​ngs

rej​man​.til​da​.ws

soundc​lo​ud​.com/​r​e​j​m​a​n​-​p​i​a​n​o​-​m​u​sic

andrzej​rej​man​.band​camp​.com/​m​u​sic

open​.spo​ti​fy​.com/​a​r​t​i​s​t​/​3​5​H​z​h​S​O​T​u​c​z​F​Q​H​v​h​d​q​S​bhW

http://​www​.rej​man​mu​sic​.com