Nieznany Świat 05/2011 (245)

Spis tre­ści:

Łotewskie Stonehenge

Fra­pu­ją­ca publi­ka­cja ujaw­nia­ją­ca mało zna­ne fak­ty. Drze­wa są tu wyż­sze niż gdzie indziej, a przy tym nie­na­tu­ral­nie poskrę­ca­ne i zde­for­mo­wa­ne. Wie­le z nich ma liście tyl­ko z jed­nej stro­ny. Poszy­cie obfi­tu­je w roz­ma­ite grzy­by oraz rośli­ny lecz­ni­cze, z któ­rych część osią­ga gigan­tycz­ne roz­mia­ry. Ale to nie wszyst­ko. Już w poło­wie lat 70. ub. wie­ku sate­li­ty NASA obser­wo­wa­ły na tere­nie Łotwy olbrzy­mi krąg ener­gii. Jego epi­cen­trum znaj­do­wa­ło się wła­śnie w poka­iń­skim lesie. Takie krę­gi są ponoć czę­sto widocz­ne na zdję­ciach sate­li­tar­nych, ale bywa­ją znacz­nie mniej­sze i liczą ok. 20 km śred­ni­cy. Nato­miast ten pro­mień miał aż 350 kilo­me­trów dłu­go­ści! Nigdzie indziej na Zie­mi nie zauwa­żo­no cze­goś podobnego.

Przypadek Ewy R

Punk­tem wyj­ścia dla tej publi­ka­cji stał się list, jaki wpły­nął przed kil­ko­ma mie­sią­ca­mi do redak­cji od 37-let­niej miesz­kan­ki Kielc, w któ­rej obec­no­ści paro­krot­nie prze­miesz­cza­ły się w miesz­ka­niu przed­mio­ty. Chcąc prze­ko­nać się, czy zja­wi­sko psy­cho­ki­ne­zy gene­ro­wa­ne jest przez siłę zewnętrz­ną, czy też być może ma swo­je źró­dło we wła­ści­wo­ściach orga­ni­zmu naszej Czy­tel­nicz­ki, posta­no­wi­li­śmy pod­dać ją – oczy­wi­ście za zgo­dą oso­by zain­te­re­so­wa­nej – bada­niom w labo­ra­to­rium kie­ro­wa­nym przez dr Ewę Pie­trzyc­ką-Wil­czew­ską oraz inży­nie­ra Janu­sza Wil­czew­skie­go Kie­lec­kie­go Stu­dium Bio­ener­go­te­ra­pii i Radie­ste­zji, gdzie od wie­lu lat wyko­ny­wa­ne są testy i doświad­cze­nia z udzia­łem osób o wła­ści­wo­ściach eks­tra­sen­sy­tyw­nych. Co z tego wynikło?

Od słodziku do raka

Strach się bać! Coraz wię­cej potwier­dzo­nych bada­nia­mi fak­tów zda­je się wska­zy­wać na dużą szko­dli­wość aspar­ta­mu. Zawsze byłam tęga i jak sza­lo­na piłam napo­je die­te­tycz­ne. Wcze­śniej nie cho­ro­wa­łam, ale w latach 80. zaczę­ły się kło­po­ty ze zdro­wiem. Mia­łam wysyp­kę, zaczę­łam tra­cić wzrok i nie mogłam już jeź­dzić samo­cho­dem. Słuch pogor­szył się tak bar­dzo, że muszę teraz uży­wać dwóch apa­ra­tów słu­cho­wych. Wie­le razy zna­la­złam się w szpi­ta­lu. Zaczę­łam koja­rzyć moje pro­ble­my z aspar­ta­mem, któ­rym sło­dzi się napo­je die­te­tycz­ne. Pyta­łam wszyst­kich, co to jest, ale nikt nie umiał mi odpo­wie­dzieć. Zna­la­złam infor­ma­cje o nim w inter­ne­cie i prze­stra­szy­łam się. Naj­bar­dziej prze­ra­zi­ły mnie 92 symp­to­my zatru­cia aspar­ta­mem opu­bli­ko­wa­ne przez Ame­ry­kań­ską Agen­cję ds. Żyw­no­ści i Leków. U sie­bie zauwa­ży­łam 72 z nich – skar­ży się Lore­na Mur­ray, była pra­cow­ni­ca pogo­to­wia ratun­ko­we­go. – Pra­co­wa­łem w San Anto­nio jako asy­stent sędzie­go Joh­na Wooda i pro­ku­ra­tor w Tek­sa­sie, byłem też pre­ze­sem Fede­ral­ne­go Sto­wa­rzy­sze­nia Praw­ni­ków. Piłem bar­dzo dużo die­te­tycz­nej Coca-Coli i uży­wa­łem sło­dzi­ku Equ­al, choć sły­sza­łem, że to szko­dli­we. W pew­nym momen­cie zaczę­ło mi szwan­ko­wać zdro­wie. Widzia­łem podwój­nie, tra­ci­łem pamięć krót­ko­ter­mi­no­wą. Rezo­nans magne­tycz­ny wyka­zał guza mózgu. Moja karie­ra zawo­do­wa legła w gru­zach – opo­wia­da Ed John­son, praw­nik z San Anto­nio. Sto­wa­rzy­sze­nia kon­su­men­tów i orga­ni­za­cje eko­lo­gicz­ne biją na alarm, a kon­cer­ty far­ma­ceu­tycz­ne i spo­żyw­cze jak zwy­kle utrzy­mu­ją, że wszyst­ko jest w naj­lep­szym porząd­ku i nie ma powo­dów do nie­po­ko­ju. Nie ma? No to poczytajcie.

Tajemnice średniowiecznych lekarzy

Czy­li o tym, o czym się nie mówi. Spo­rzą­dza­li z roślin, soli i mine­ra­łów sku­tecz­ne lekar­stwa (tzw. arka­na) two­rząc nie­rzad­ko pod­sta­wy współ­cze­snej far­ma­ko­lo­gii i che­mii far­ma­ceu­tycz­nej. Potra­fi­li uśmie­rzać ból i rege­ne­ro­wać spa­lo­ne tkan­ki, zszy­wać ner­wy i prze­pro­wa­dzić tre­pa­na­cję czasz­ki (!). Doko­ny­wa­li też prze­szcze­pów i umie­jęt­nie wyko­rzy­sty­wa­li hiru­do­te­ra­pię, czy­li lecze­nie pijaw­ka­mi. Sło­wac­ki histo­ryk i badacz tajem­nic prze­szło­ści Miloš Jesen­kŷ na tro­pie sekre­tów sprzed kil­ku wieków.

Moja droga do Jaźni

Trud­ny, ale waż­ny tekst sta­no­wią­cy rezul­tat kil­ku­dzie­się­cio­let­nich prze­my­śleń Maria­na Wasi­lew­skie­go, któ­ry jest posta­cią nie­zwy­kłą, gdyż, mając wykształ­ce­nie z zakre­su nauk ści­słych, przed wyjaz­dem z Pol­ski do Sta­nów Zjed­no­czo­nych zain­te­re­so­wał się feno­me­na­mi parap­sy­chicz­ny­mi, a w ślad za tym misty­ką i filo­zo­fią bytu (wcze­śniej zetknął się ze wspa­nia­łym pol­skim jasno­wi­dzem, ojcem Cze­sła­wem Kli­musz­ką). Jest auto­rem ksią­żek: Psy­chicz­ne źró­dła komu­ni­zmu i wła­śnie Mojej dro­gi ku Jaź­ni, w któ­rej pod­su­mo­wał swo­je prze­my­śle­nia oraz boga­te doświad­cze­nia. Mię­dzy zdo­by­wa­niem wie­dzy o sobie a Pla­nem Stworzenia.

Ponadto:

• Rela­cje uczest­ni­ków Wiel­kiej Medy­ta­cji Nie­zna­ne­go Świa­ta 2010, któ­rej towa­rzy­szy­ło tym razem hasło Okieł­znać chaos
• Każ­de­mu jego wła­sne nie­bo – ciąg dal­szy roz­wa­żań na temat duszy zwie­rząt w kon­tek­ście inter­ne­to­we­go arty­ku­łu księ­dza Grze­go­rza Błocha
• Od fatum do fizy­ki w Zagad­kach Cza­su i tajem­ni­czym boli­dzie z pogra­ni­cza sło­wac­ko-węgier­skie­go (jeśli to był w ogó­le bolid) w Okru­chach Wszechświata
• Wtar­gnię­cie do Antark­ty­ki – dwu­głos w spra­wie tema­tu, któ­ry pod­ję­li­śmy na łamach NŚ w dwu­czę­ścio­wej publi­ka­cji u schył­ku ub.r.
• W Poczcie heale­rów pol­skich zna­na łódz­ka tera­peut­ka Mie­czy­sła­wa Maj­che­ro­wicz-Perenc i jej życio­wa misja
• Sufi w krzy­wym zwier­cia­dle – pole­mi­ka z arty­ku­łem Jerze­go Grund­kow­skie­go sprzed kil­ku miesięcy
• Horo­skop na maj