Nieznany Świat 08/2002 (140)

Spis tre­ści:

Gdyby Słońce zgasło

Docie­ra­ło­by na Zie­mię jesz­cze przez pra­wie 6 minut, potem zaś na naszej pla­ne­cie zwol­na zamar­ło­by życie, któ­re bez Słoń­ca nie może ist­nieć ani roz­wi­jać się. Na szczę­ście na nic takie­go się nie zano­si, nato­miast spra­wa ta pośred­nio wią­że się z pasjo­nu­ją­cym pro­ble­mem uciecz­ki galak­tyk, któ­re prze­miesz­cza­ją się przez Wszech­świat z zawrot­ną pręd­ko­ścią docho­dzą­cą do kil­ku tysię­cy kilo­me­trów na sekun­dę. I wpraw­dzie pręd­kość świa­tła jest od tej wiel­ko­ści cir­ca sześć­dzie­siąt razy więk­sza, jed­nak wszyst­ko to razem wzię­te, zwłasz­cza w sfe­rze ana­li­zy zaga­dek cza­su, pocią­ga za sobą cał­kiem wymier­ne reper­ku­sje, obra­sta­jąc w licz­ne zna­ki zapy­ta­nia. War­to uru­cho­mić wyobraź­nię i…

Fenomen poltergeistów

Mani­fe­stu­ją się na całym świe­cie, nie­za­leż­nie od sze­ro­ko­ści geo­gra­ficz­nej, krę­gu kul­tu­ro­we­go, czy tra­dy­cji reli­gij­nej. Mimo upły­wu stu­le­ci ozna­ki ich obec­no­ści są takie same: coś rzu­ca przed­mio­ta­mi, prze­su­wa sprzę­ty, ciska naczy­nia­mi lub kamie­nia­mi, leje wodę ze ścian oraz sufi­tu itp. Czę­sto towa­rzy­szą temu stu­ki i trza­ski – stąd wła­śnie wzię­ło się okre­śle­nie duch hała­su­ją­cy. Polter­ge­isty wyrzą­dza­ją wie­le szkód, nie czy­nią nato­miast na ogół krzyw­dy ludziom.
Przed­sta­wia­jąc raport na ten temat, w pierw­szej czę­ści prze­ka­zu­je­my infor­ma­cje doty­czą­ce pew­nej licz­by zna­nych i dobrze udo­ku­men­to­wa­nych przy­pad­ków polter­ge­istów na świe­cie (zwra­ca­my uwa­gę na kurio­zal­ną histo­rię obrzu­ca­nia przez wie­le lat kamie­nia­mi domów w angiel­skim mia­stecz­ku). W dru­giej nato­miast – po zasy­gna­li­zo­wa­niu nie­któ­rych opi­nii na temat tego feno­me­nu – publi­ku­je­my bar­dzo inte­re­su­ją­cą hipo­te­zę rosyj­skie­go naukow­ca i bada­cza, Bory­sa M. Mar­czen­ki, któ­ry na pod­sta­wie licz­nych eks­pe­ry­men­tów z udzia­łem polter­ge­istów, pró­bu­je zin­ter­pre­to­wać ich pozor­nie nie­lo­gicz­ne i psot­ne zacho­wa­nie. Wszyst­ko – jak twier­dzi Mar­czen­ko – spro­wa­dza się do poszu­ki­wa­nia źró­deł ener­gii, któ­re poma­ga­ją polter­ge­istom zasi­lać się.

Ludzie-orły szybują ku ziemi

Ta pra­sta­ra toto­nac­ka cere­mo­nia aż kipi od zna­czeń. Trud­no zde­cy­do­wać się, któ­re z nich jest waż­niej­sze, a ów pod­nieb­ny taniec to urze­czy­wist­nie­nie odwiecz­ne­go marze­nia o lata­niu, o tym, by ode­rwać się od zie­mi i choć na kil­ka chwil poczuć pta­kiem. To tak­że modli­twa o deszcz, bo wia­do­mo, że gdy ma padać, pta­ki zni­ża­ją lot i zbli­ża­ją się do zie­mi: dla­cze­go więc ich do tego nie zachę­cić? I wresz­cie – to naj­peł­niej­sza insce­ni­za­cja lotu sza­ma­na odry­wa­ją­ce­go się od zie­mi po tym, jak wypa­lił faj­kę z dodat­kiem pey­otlu lub inne­go zie­la… Tu jed­nak ani tytoń, ani faj­ka nie są koniecz­ne: wystar­czy wyso­ki słup, dłu­ga lina i bar­dzo wie­le odwa­gi. Nie­zwy­kły foto­re­por­taż Roma­na War­szaw­skie­go.

Alarm nad Bawarią: nocny spektakl i wielki huk

6 kwiet­nia br. o godz. 22.30 w oko­li­cach Gar­misch – Par­ten­kir­chen nie­bo roze­rwał nagle ostry błysk, a nie­da­le­ki szczyt gór­ski został oświe­tlo­ny niczym w dzień. Pół minu­ty póź­niej powie­trzem wstrzą­snął potwor­ny huk przy­wo­dzą­cy na myśl wiel­ką eks­plo­zję. Wszyst­ko wibro­wa­ło, drża­ła zie­mia, brzę­cza­ły szy­by w oknach. Mniej wię­cej w tym samym cza­sie licz­ni pilo­ci samo­lo­tów przy­go­to­wu­ją­cych się do lądo­wa­nia w Mona­chium infor­mo­wa­li wie­żę kon­tro­l­ną o tajem­ni­czych świa­tłach, któ­re prze­miesz­cza­ły się z pół­noc­ne­go zacho­du na wschód. Całe to, roz­gry­wa­ją­ce się na nie­bie nie­zwy­kłe wido­wi­sko obser­wo­wa­ły tysią­ce ludzi. Poli­cja spo­rzą­dzi­ła spe­cjal­ny raport, a spra­wa pozo­sta­je do dziś nie wyjaśniona.

Z choroby psychicznej można wyzdrowieć

Twier­dzi ame­ry­kań­ski psy­chia­tra Daniel B. Fisher i jego współ­pra­cow­ni­cy. Po zna­ko­mi­tym, odkryw­czym arty­ku­le Paw­ła S. Win­ne­ra-Toma­szew­skie­go, któ­ry wydru­ko­wa­li­śmy w NŚ przed dwo­ma laty (nr 5 z 2000 r.), tezy auto­ra zyska­ły ostat­nio solid­ne wspar­cie w posta­ci publi­ka­cji ame­ry­kań­skie­go leka­rza i bada­cza na łamach Washing­ton Post oraz wie­lu opra­co­wa­niach w USA. Wyni­ka z nich, że kon­cer­ny far­ma­ceu­tycz­ne w coraz więk­szym stop­niu finan­su­ją psy­chia­trów i prze­ku­pu­ją ich po to, by prze­pi­sy­wa­li swo­im pacjen­tom środ­ki psy­cho­tro­po­we, wma­wia­jąc jed­no­cze­śnie, że schi­zo­fre­nia i wie­le innych cho­rób psy­chicz­nych jest nie­ule­czal­nych, a w mia­rę nor­mal­ne życie może pacjen­tom zagwa­ran­to­wać jedy­nie uży­wa­nie far­ma­ceu­ty­ków. To zwy­kłe kłam­stwo, nie pierw­sze zresz­tą, jakie lan­su­ją potęż­ni prze­my­sło­wi pigu­la­rze, o czym świad­czą przy­pad­ki: Paw­ła Win­ne­ra-Toma­szew­skie­go, któ­ry poko­nał cho­ro­bę psy­chicz­ną wła­sny­mi siła­mi i nie­kon­wen­cjo­nal­ny­mi meto­da­mi same­go dr. Fishe­ra oraz innych osób, któ­rych losy pozna­je­my. Joan­na Lutz opo­wia­da, jak wyle­czy­ła się z cho­ro­by psy­chicz­nej dzię­ki jodze, a Patri­cia Deagan wzy­wa cho­rych do wyka­zy­wa­nia się pod­czas wizy­ty u psy­chia­try aktyw­no­ścią, co jest toż­sa­me z roz­sta­niem się z zasa­dą nie­ogra­ni­czo­ne­go zaufa­nia na tym polu do metod medy­cy­ny aka­de­mic­kiej i jej przed­sta­wi­cie­li. Bar­dzo inte­re­su­ją­ca wymia­na myśli i poglądów!

Ponadto:

• Wyho­duj sobie kom­pu­ter biologiczny
• Skąd wzię­ły się słod­ko­wod­ne medu­zy w Duna­ju (jed­na z naj­bar­dziej oso­bli­wych zaga­dek kryptozoologii)
• Ska­ra­be­usze i pira­mi­dy, czy­li świę­te żuki na plan
• Czy Austra­lij­czyk Michel Desma­rqu­et odbył podróż na odle­głą planetę?
• W Poczcie heale­rów pol­skich – siła i poko­ra Elż­bie­ty Wal­czow­skiej z Torunia
• Mity na temat alergii
• Pętel­ki (czy raczej pętle) Were­sa
• Horo­skop na sierpień