WOLNOŚĆ

22 XI udałem się do swojego stoiska z prasą w lokalnym markecie, by zobaczyć, jakie hasło medytacyjne w tym roku proponuje Pani Czytelnikom NŚ. Hasło WOLNOŚĆ zaskoczyło mnie pozytywnie. Pozytywnie, bo wydało mi się treściwe i konkretne. Pragnienie wolności jest marzeniem wielu społeczności. Tych, które jej nie posiadają.

Hasło WOLNOŚĆ wyda­ło mi się zbież­ne z tym moim, woła­ją­cym o wal­kę ze złem, o likwi­da­cję zła. Zaczą­łem wczy­ty­wać się we wpro­wa­dze­nia do medy­ta­cji, doko­na­ne przez Pana Paw­ła Byczu­ka i przez Panią, i mina mi zrze­dła. Zamiast zapo­wie­dzieć men­tal­ną wal­kę o wol­ność fizycz­ną dla naro­dów i grup spo­łecz­nych tłam­szo­nych przez dyk­ta­to­rów oraz róż­ne­go rodza­ju tra­dy­cje i zwy­cza­je, docie­ra do mnie psy­cho­lo­gicz­ny BEŁKOT nawo­łu­ją­cy do wal­ki o wol­ność wewnętrz­ną, któ­ra ma zwal­czać wygod­nic­two; o wol­ność, któ­ra pozwo­li nam ste­ro­wać wewnętrz­ną ener­gią, będą­cą stop­nia­mi dra­bi­ny pro­wa­dzą­cej w obra­nym przez nas kie­run­ku. Po co mamy ubie­gać się o moż­li­wość wyra­ża­nia nie­skrę­po­wa­nej myśli, kie­dy my ją już posia­da­my? Prze­cież może­my kre­ować, dzię­ki swo­im moż­li­wo­ściom bio­lo­gicz­nym i inte­lek­tu­al­nym to, co chce­my, tyl­ko trze­ba wpierw odsu­nąć od wła­dzy tych, któ­rzy swo­je moż­li­wo­ści bio­lo­gicz­ne i inte­lek­tu­al­ne kie­ru­ją prze­ciw­ko ludziom, nad któ­ry­mi prze­ję­li wła­dzę, umac­nia­jąc ją zaka­za­mi, naka­za­mi i tradycjami!

MA PANI RACJĘ. ŚWIADOMOŚĆ GLOBALNA ZALEŻY OD ŚWIADOMOŚCI KAŻDEJ JEDNOSTKI, TYLKO CO WNIESIE DO GLOBALNEJ ŚWIADOMOŚCI JEDNOSTKA ODCIĘTA OD DÓBR, NIE TYLKO MATERIALNYCH, ALE TEŻ INTELEKTUALNYCH?!

PRZECZYTAJ TAKŻE

WOLNOŚĆ – wymiana zdań

Kod duszy

Napi­sa­łem już kie­dyś do Pani, gdy pro­si­ła Pani Czy­tel­ni­ków i Czy­tel­nicz­ki o to, by spraw­dzi­li, czy suma liczb daty ich uro­dzin jest licz­bą mistrzow­ską. Moja licz­ba to 33. Ktoś zde­cy­do­wał o tym, chy­ba w ostat­niej chwi­li, że się jed­nak uro­dzę 25.06.1946 r. – bo sta­ło się to mię­dzy 23:50 a 23:55 – i jesz­cze prze­mó­wił do świa­do­mo­ści mojej mamy (któ­ra pew­nie po tru­dach poro­du była zmę­czo­na), by spoj­rza­ła na zegar wiszą­cy w sali, zapa­mię­ta­ła godzi­nę mego przyj­ścia na świat i po kil­ku­dzie­się­ciu latach powie­dzia­ła mi o tym fak­cie. Coraz bar­dziej upew­niam się, że jestem sta­rą duszą, bo z każ­dym rokiem życia, z każ­dą jego deka­dą przy­cho­dzi do mnie, wyła­nia się z mojej pod­świa­do­mo­ści Wie­dza, któ­ra wko­do­wa­ła się tam ze Źró­deł, czy­li doświad­czeń z minio­nych inkar­na­cji. CHCEMY WOLNOŚCI DLA NAS DLA LUDZI, WIĘC ODRZUĆMY, ZWALCZMY TO, CO NIE POZWALA NAM WSZYSTKIM JEJ MIEĆ, CZYLI PRZEMOC INTELEKTUALNĄ, FIZYCZNĄ, I AGRESYWNE TRADYCJE!

Jak ma dotrzeć do spo­łecz­no­ści Korei Pół­noc­nej wol­ność wyin­ter­pre­to­wa­na przez Panią i Pana Byczu­ka? Nam potrze­ba przede wszyst­kim wol­no­ści oso­bi­stej – fizycz­nej. Jak ma dotrzeć ona do kobiet w świe­cie isla­mu, kie­dy tłam­si się w nim ich swo­bo­dy, pra­wo do grun­tow­nej nauki, do roz­wo­ju inte­lek­tu­al­ne­go. Tak jest w Afga­ni­sta­nie, Ira­ku, Ira­nie, Ara­bii Sau­dyj­skiej, wła­ści­wie w każ­dym arab­skim kra­ju, w któ­rym reli­gie i zwią­za­ne z nimi agre­syw­ne zwy­cza­je i tra­dy­cje ogra­ni­cza­ją kobie­tom wol­ność! W Cze­cze­nii też znaj­du­ją się one na głę­bo­kim mar­gi­ne­sie. Kie­dyś spy­ta­no jed­ną Cze­czen­kę, któ­rej uda­ło się prze­do­stać do Pol­ski, dla­cze­go ucie­kła z kra­ju? Odpo­wie­dzia­ła krót­ko CHCIAŁAM PRZEŻYĆ! W Rosji i kra­jach ościen­nych przez wie­ki – dziś jest podob­nie – bicie kobiet sta­no­wi tra­dy­cję. Na całym świe­cie wyko­rzy­stu­je się je w biz­ne­sie sek­su­al­nym. Pory­wa się też ludzi dla okupu.

W wie­lu kra­jach Afry­ki oraz Ame­ry­ki Łaciń­skiej nie­wol­nic­two i ogra­ni­cze­nie wol­no­ści, a tak­że pory­wa­nie dziew­czy­nek, kale­cze­nie osób dotknię­tych bie­lac­twem, czy obrze­za­nie kobiet, to codzienność.

WYCHODZENIE WIĘC Z PRZEINTELEKTUALIZOWANĄ INTERPRETACJĄ POJĘCIA WOLNOŚĆ JEST ŁAGODNIE MÓWIĄC NIEWŁAŚCIWE.

Zli­kwi­duj­my wpierw pod­sta­wy tego, co zagra­ża i nisz­czy wol­ność. Powtó­rzę: tra­dy­cje, przede wszyst­kim reli­gij­ne, kłam­li­we i ogłu­pia­ją­ce, agre­sję, prze­moc i wyzysk, wszyst­ko to, co wią­że się z moimi hasła­mi: ZNISZCZYĆ ZŁO, ZLIKWIDOWAĆ ZŁO. Kie­dy to się sta­nie, wol­ność zatrium­fu­je automatycznie!!!

Pozdra­wiam
Jerzy Kałuc­ki, Gdańsk Oliwa

PS

Mam pew­nie cząst­kę wraż­li­wo­ści takiej, jaką posia­da pani Ame­lia Kin­ka­de, któ­ra roz­ma­wia ze zwie­rzę­ta­mi. Bar­dzo czę­sto jestem gościem w oliw­skim zoo. Lubię tam prze­by­wać, bo widzę zwie­rzę­ta naje­dzo­ne i nie­nie­po­ko­jo­ne, może nawet szczę­śli­we, lecz ta szczę­śli­wość jest poło­wicz­na, bo nie mają one WOLNOŚCI. Cza­sa­mi obser­wu­ję gru­py stwo­rzeń zebra­ne przy ogro­dze­niach i odczy­tu­ję, chy­ba pra­wi­dło­wo, ich myśli skie­ro­wa­ne ku wol­no­ści, ku temu, co dzie­je się w lesie ota­cza­ją­cym teren ogro­du zoo­lo­gicz­ne­go. Pew­nie takie sta­ny nie trwa­ją dłu­go, bo głód daje znać o sobie, i po chwi­li zbie­ra­ją się w miej­scach, w któ­re czło­wiek łaska­wie pod­rzu­ca im odpo­wied­nią ilość poży­wie­nia. Jesz­cze bar­dziej odczu­wam to pra­gnie­nie wol­no­ści w Akwa­rium Gdyń­skim znaj­du­ją­cym się przy Skwe­rze Kościusz­ki. W nie­któ­rych akwa­riach wypo­sa­żo­nych w rafy kora­lo­we, ska­ły i rośli­ny, ryby pły­wa­ją jak sza­lo­ne wzdłuż szkla­nych ścian. Patrząc na nie, czu­ję, że chcą pły­nąć dalej, marzą o prze­strze­ni, może bar­dziej nie­bez­piecz­nej, ale o wol­no­ści dają­cej moż­li­wość spo­tka­nia part­ne­ra i prze­ka­za­nia swo­ich genów. Na wol­no­ści nie ma takich sytu­acji, że raja drę­czy żół­wia, cią­gle kła­dąc mu się na sko­ru­pie, któ­ra zapew­ne koja­rzy się jej z part­ne­rem. Widzę jak ana­kon­da wspi­na się po szy­bie pra­wie do poło­wy swo­je­go cia­ła, póki dol­na jego część jest w sta­nie tę gór­ną pod­pie­rać. Potem z plu­skiem opa­da do base­nu z wodą, by po chwi­li znów pod­jąć wspi­nacz­kę. Dla­cze­go? Moż­na zało­żyć, że to z gło­du. Ja jed­nak czu­je, że nie do koń­ca z tego tyl­ko powo­du. Pra­gnie­nie wol­no­ści mają wko­do­wa­ne w geny wszyst­kie stwo­rze­nia i rwą się do niej.

CZY PANI METODA DA IM TAKĄ, KIEDY LUDZIOM NIE DAJE?

Odpo­wiedź redak­cji w następ­nym numerze.