Nasze kochane nukleotydy… (cz.1)

Macie wypa­sio­ne BMW? Załóż­my, że macie. I ono pew­ne­go razu zaczy­na nie­do­ma­gać. Sil­nik się zaci­na, nie wcho­dzą bie­gi i gaśnie przy dwójce.

PRZECZYTAJ TAKŻE

Gdy lekarz przestaje być człowiekiem

Kolagen aktywny biologicznie – zaufany przyjaciel kobiety

Co robić? Szu­ka­cie fachow­ców. Naj­pierw idzie­cie do lakier­ni­ka, bo może to małe zadra­pa­nie na masce ma na to jakiś wpływ? Potem usta­wia­cie reflek­to­ry i odświe­ża­cie tapi­cer­kę. Ale samo­chód dalej kapry­si. Pró­bu­je­cie pod­wyż­szyć kie­row­ni­cę, regu­lu­je­cie ręcz­ny hamu­lec. Nic. Wymie­nia­cie wszyst­kie pły­ny, łącz­nie z tym do spry­ski­wa­nia szyb. Wywa­ża­cie koła i zmie­nia­cie tłu­mik. Ale nadal nic…

Śmiesz­ne? Dla­cze­go? Czyż nie podob­nie postę­pu­je­cie z wła­snym orga­ni­zmem? Bie­rze­cie szcze­pion­ki, tablet­ki, sto­su­je­cie zdro­we jedze­nie, die­tę, łyka­cie dzie­siąt­ki suple­men­tów, ćwi­czy­cie dwa razy dzien­nie, robi­cie gło­dów­ki – efek­ty nie przychodzą.

I co dalej? Czy wie­cie ile lat ma naj­star­szy czło­wiek na świe­cie? Nie zga­dli­by­ście. Sie­dem! Słow­nie: sie­dem lat. Tyle cza­su potrze­ba, żeby odno­wi­ły się wszyst­kie komór­ki w ludz­kim orga­ni­zmie. Więc jeśli po sied­miu latach życia wszyst­kie Wasze komór­ki są nowe, to czy i Wy nie jeste­ście już fizycz­nie innym człowiekiem?

I jeśli taka siła w tych komór­kach drze­mie, że powo­du­ją co sie­dem lat nasze nowe naro­dzi­ny, to czy nie tu wła­śnie trze­ba szu­kać elik­si­ru mło­do­ści, za któ­rym próż­no uga­nia­li się alche­mi­cy na prze­strze­ni dziejów?

Co zaś powo­du­je, że komór­ki się odna­wia­ją, dzie­ląc bez prze­rwy przez te kil­ka lat, po to aby wypącz­ko­wać cał­kiem nowe ciało?

To nukleotydy.

– Nukle­oty­dy są związ­ka­mi orga­nicz­ny­mi z gru­py estrów fos­fo­ra­no­wych. Żeby nie wcho­dzić w trud­ne dla prze­cięt­ne­go odbior­cy roz­wa­ża­nia, dość stwier­dzić, że sta­no­wią pod­sta­wo­we skład­ni­ki kwa­sów DNA i RNA oraz są abso­lut­nie nie­zbęd­ne do powie­la­nia mate­ria­łu gene­tycz­ne­go. Zatem sta­no­wią pod­sta­wę odna­wia­nia się ludz­kich komó­rek. I to one wła­śnie powo­du­ją tę cał­ko­wi­tą ich wymia­nę w cią­gu sied­miu lat – wyja­śnia dr Peter Koep­pel, szwaj­car­ski bio­che­mik, uwa­ża­ny za jed­ne­go z czo­ło­wych świa­to­wych eks­per­tów w dzie­dzi­nie nukleotydów.

– Mło­dy orga­nizm potrze­bu­je nie­prze­rwa­nie nowych komó­rek żeby się roz­wi­jać, orga­nizm doro­słe­go musi pro­du­ko­wać je na tyle szyb­ko, żeby zastą­pić te obumie­ra­ją­ce. Komór­ka wów­czas się repli­ku­je, dwu­krot­nie powięk­sza i do tej nowo wytwo­rzo­nej prze­ko­pio­wu­je wszyst­kie infor­ma­cje zawar­te w DNA, aby mogła prze­jąć pra­cę tej, któ­ra obumarła.

Jeśli nukle­oty­dy nie będą per­ma­nent­nie uzu­peł­nia­ne, zmniej­szy się tem­po dupli­ka­cji komó­rek, zaś w przy­pad­ku nie­któ­rych narzą­dów szyb­kość tego podzia­łu ma pod­sta­wo­we zna­cze­nie. Doty­czy to zwłasz­cza ukła­du immu­no­lo­gicz­ne­go oraz śro­do­wi­ska jelit. Oczy­wi­ste jest, że jeśli podział komó­rek będzie zbyt powol­ny, ośrod­ki te będą pra­co­wać coraz sła­biej, a kon­se­kwen­cje z tego wyni­kłe oka­żą się bar­dzo nie­cie­ka­we: zanik­nie odpor­ność, sta­nie­my się podat­ni na atak roz­ma­itych bak­te­rii i wiru­sów, zaś zabu­rze­nia pokar­mo­we poważ­nie rzu­tu­ją na ludz­kie zdrowie…

Organizm człowieka wytwarza zbyt mało nukleotydów, aby móc w pełni funkcjonować.

Jeste­śmy w sta­nie wypro­du­ko­wać ich jedy­nie 70%. Pozo­sta­łe 30% musi­my impor­to­wać z zewnątrz, czy­li ze zja­da­nej przez nas żyw­no­ści. W Insty­tu­cie w Zuri­chu wyko­na­no bada­nia mają­ce na celu okre­śle­nie, jakie poży­wie­nie jest naj­bar­dziej boga­te w nukle­oty­dy. Oka­za­ło się, że wege­ta­ria­nie mają kło­po­ty, bowiem naj­wię­cej przy­swa­jal­nych nukle­oty­dów znaj­du­je się w mię­sie, a szcze­gól­nie w podro­bach. Warzy­wa i owo­ce wypa­dły w tej dys­cy­pli­nie mizer­nie. Jedy­nie kala­fior i bro­ku­ły moż­na zali­czyć do nie­wiel­kich dostaw­ców tego towa­ru.

Obserwujemy na świecie pozytywny trend odchodzenia od spożywania mięsa. Dlatego dieta staje się w nukleotydy uboższa. Trzeba zatem pomyśleć o trzeciej możliwości uzupełniania organizmu w te niezbędne molekuły: o stworzeniu ich suplementu. Na świecie powstają w laboratoriach nukleotydy odzwierzęce.

– Tech­no­lo­gia ta ma jed­nak pewien pro­blem – mówi dr Peter Koep­pel. – Nukle­oty­dy pobie­ra się z jelit zwie­rząt. Powsta­je nie­bez­pie­czeń­stwo wpro­wa­dze­nia w pro­ce­sie pro­duk­cji odzwie­rzę­cych wiru­sów do nasze­go orga­ni­zmu. Poza tym w ten spo­sób pozy­sku­je się bar­dzo małe ilo­ści. Led­wie oko­ło 3%. Nasza fir­ma opra­co­wa­ła pozy­ski­wa­nie nukle­oty­dów z droż­dży piw­nych.

Otrzy­mu­je­my więk­sze ich stę­że­nie i nie mamy pro­ble­mu z oczysz­cze­niem ze wszyst­kich zbęd­nych sub­stan­cji. W efek­cie otrzy­mu­je­my ste­ryl­ny pro­dukt. Nie­ste­ty, zła wia­do­mość dla piwo­szy: droż­dże to tyl­ko jeden ze skład­ni­ków, więc pró­ba napa­ko­wa­nia się nukle­oty­da­mi za pomo­cą kil­ku­dzie­się­ciu bute­lek piwa dzien­nie speł­znie na niczym…

Wra­ca­jąc do nasze­go BMW. Daje­my mar­ną ben­zy­nę. I sil­nik cho­dzi, jak cię mogę. Ben­zy­ną dla nasze­go orga­ni­zmu jest poży­wie­nie. Nie na dar­mo mędr­cy Wscho­du powia­da­li: jesteś tym, co jesz. Albo więc jesz tak, że dostar­czasz orga­ni­zmo­wi wła­ści­we­go poży­wie­nia i wte­dy roz­ma­wia­my o szyb­ko mkną­cym, wspo­mnia­nym samo­cho­dzie, albo two­je poży­wie­nie jest mar­ne i lecisz szo­są kasz­lą­cym i kicha­ją­cym fia­tem 125p. To dobre poży­wie­nie mak­sy­mal­nie wyko­rzy­stu­ją jeli­ta. I tu, w prze­wo­dzie pokar­mo­wym, powsta­je siła ukła­du odpornościowego.

– Jeśli mamy zop­ty­ma­li­zo­wa­ną sytu­ację w jeli­tach, może­my liczyć na moc­ny sys­tem immu­no­lo­gicz­ny. Czy nukle­oty­dy są w sta­nie poko­nać COVID-19? Nie. Ale na pew­no potra­fią na tyle wzmoc­nić układ immu­no­lo­gicz­ny, że orga­nizm będzie w sta­nie poko­nać każ­dą infek­cję. Dba­łość o ten układ – to pod­sta­wa bycia zdro­wym – twier­dzi dok­tor Koep­pel. – Jesteś tym, co jesz. Pij jedze­nie, jedz picie. Jedz tyle, ile jedze­nia zmie­ści ci się w gar­ści. Dla­cze­go reflek­syj­ni ludzie Wscho­du tak bar­dzo akcen­to­wa­li isto­tę poży­wie­nia? Obser­wu­je­my obec­nie pęd do powro­tu do Natu­ry przez wie­lu ludzi myślą­cych. Jest ich coraz wię­cej, choć nie są jesz­cze w sta­nie cał­ko­wi­cie prze­orać sta­rych stereotypów.

Farmacja tworzy szczepionki. Niestety nie idzie ona w kierunku leków naturalnych, najbardziej kompatybilnych z naszym organizmem, niepowodujących działań ubocznych. 

Na doda­tek na swo­je pro­duk­ty nie daje żad­nych gwa­ran­cji sku­tecz­no­ści. Jasne, że łatwiej wypro­du­ko­wać szcze­pion­kę, niż przy­sto­so­wać układ immu­no­lo­gicz­ny czło­wie­ka do wal­ki z każ­dą cho­ro­bą. Tam jed­na piguł­ka, tu – pro­ces roz­cią­gnię­ty w cza­sie. Ale ta piguł­ka jest na jed­ną cho­ro­bę, dobry układ odpor­no­ścio­wy – na wszyst­kie. Ludzie jed­nak są dziś leni­wi i wolą łyk­nąć piguł­kę, niż zająć się pra­cą nad sobą, nad wła­ści­wym odży­wia­niem. Byłem we Wło­szech w lutym ubie­głe­go roku, już w cza­sie, kie­dy odkry­to koro­na­wi­ru­sa. Nasza mała gru­pa bra­ła nukle­oty­dy i uda­ło nam się wyje­chać zacho­waw­szy zdrowie…

Dok­tor Koep­pel w poszu­ki­wa­niu kopro­du­cen­ta naj­bar­dziej wydaj­nych i naj­le­piej przy­swa­jal­nych nukle­oty­dów z droż­dży piw­nych, odwie­dził Pol­skę. Jego wybór padł na nie­wiel­ką fir­mę Joda­vi­ta, któ­ra ma na swo­im kon­cie wyjąt­ko­wej jako­ści natu­ral­ne suple­men­ty w posta­ci: jodu, magne­zu, krze­mu. W naj­bliż­szym cza­sie pod­pi­sa­na zosta­nie umo­wa i już w tym roku będzie­my mogli spo­dzie­wać się na ryn­ku nukle­oty­dów do uzu­peł­nia­nia naszych braków.

Czy zapewnią nam zdrowie i młodość? Powiedziałbym, że wskazują kierunek: zdrowe odżywianie, życie bez stresu, suplementacja. To one jednak są tym napędem, który pozwoli naszemu BMW na najwyższe osiągi.

Czy ktoś wie, na przy­kład, że brak nukle­oty­dów jest dziś uzna­wa­ny za głów­ną przy­czy­nę cho­ro­by Alzhe­ime­ra? Komór­ki mózgo­we nie rege­ne­ru­ją się cał­ko­wi­cie – mamy te same od uro­dze­nia do śmier­ci. Tra­ci­my wie­le, ale odzy­sku­je­my tyl­ko ich nie­wiel­ką część.

Komór­ki jeli­to­we odna­wia­ją się co 3–4 dni, a te zwią­za­ne z sys­te­mem immu­no­lo­gicz­nym – co 5 dni. Jed­nak­że, gdy orga­nizm jest cho­ry, wymia­na ich nastę­pu­je codzien­nie, żeby spro­stać wal­ce z chorobą.

Kie­dy ata­ku­je nas jakiś wirus, nigdy od razu nie jest uru­cha­mia­ny cały sys­tem obron­ny. Dzia­łal­ność nasze­go ustro­ju jest bar­dziej wywa­żo­na i zdu­mie­wa­ją­co per­fek­cyj­na. Wirus nie ata­ku­je całe­go orga­ni­zmu fron­tal­nie, tyl­ko zaczy­na od jego frag­men­tów. Tak więc jedy­nie straż przed­nia, wybra­ne komór­ki zaczy­na­ją wro­ga roz­po­zna­wać i prze­chwy­ty­wać. To wła­śnie one muszą bły­ska­wicz­nie przy­spie­szyć swój podział, żeby już w pierw­szej fazie ata­ku dać odpór najeźdźcy.

Nukle­oty­dy roz­po­czy­na­ją więc dzia­ła­nie. Oczy­wi­ście, jeśli orga­nizm dys­po­nu­je nimi we wła­ści­wej, nie­zbęd­nej ilo­ści. W pierw­szej kolej­no­ści nukle­oty­dy spie­szą wspo­móc komór­ki znaj­du­ją­ce się na pierw­szej linii fron­tu, naj­bar­dziej zagro­żo­ne. Zupeł­nie, jak­by zna­ły Sztu­kę woj­ny Sun Tzu.

Ten przy­spie­szo­ny dzię­ki nukle­oty­dom podział komó­rek w jed­nym miej­scu orga­nizm odbie­ra jako pierw­szy atak wro­ga i roz­po­czy­na mobi­li­za­cję całości.

Kon­ty­nu­ując myśl języ­kiem woj­sko­wym: powin­ni­śmy mieć tak gęste i moc­ne zasie­ki nukle­oty­do­we, żeby­śmy nie musie­li uży­wać armat, ani wysta­wiać na kule nie­przy­ja­cie­la żoł­nie­rzy piechoty.

– „Dla­cze­go nie potra­fi­my stwo­rzyć takiej posta­ci nukle­oty­dów, któ­re zapew­ni­ły­by nam peł­ne bez­pie­czeń­stwo, a co za tym idzie, wiecz­ną, a przy­naj­mniej kil­ku­set­let­nią mło­dość?” – pyta­ją mnie na spo­tka­niach. Odpo­wiedź jest taka, że w pro­duk­cji nukle­oty­dów, zwa­żyw­szy, że nie jest ona stu­pro­cen­to­wa, powsta­ją błę­dy. Ich wyeli­mi­no­wa­nie nie jest moż­li­we na obec­nym eta­pie nauki. Ale może doj­dzie do tego w nie­da­le­kiej przy­szło­ści? – zasta­na­wia się szwaj­car­ski biochemik.

– Poza tym ich dzia­łal­ność jest tak wszech­stron­na, że idą­ce w tym kie­run­ku bada­nia musia­ły­by obej­mo­wać wie­le dzie­dzin nauki i wie­le gałę­zi medycyny.

Nukleotydy biorą udział w syntezie białek, gospodarce energetycznej, w produkcji hormonów, w trawieniu jelitowym, pracy układu immunologicznego, odbudowie DNA, w metabolizmie… Chyba łatwiej byłoby powiedzieć, w jakiej aktywności ludzkiego organizmu nie uczestniczą.

Zro­bi­li­śmy takie doświad­cze­nie na zara­żo­nych wiru­sem zwie­rzę­tach. Jed­nej gru­pie poda­li­śmy szcze­pion­kę. Dopie­ro po kolej­nej daw­ce zauwa­ży­li­śmy odpo­wiedź ukła­du odpor­no­ścio­we­go i orga­nizm pod­jął z jej pomo­cą wal­kę. Dru­ga gru­pa jakiś czas przed zara­że­niem bra­ła nukle­oty­dy. Tu oby­ło się bez szcze­pion­ki, a po zara­że­niu – odpo­wiedź ukła­du odpor­no­ścio­we­go była natych­mia­sto­wa i orga­nizm sam pora­dził sobie z chorobą.

I dru­gie doświad­cze­nie. Prze­zię­bio­nych stu­den­tów podzie­li­li­śmy na dwie gru­py. Jed­na dosta­wa­ła pla­ce­bo, dru­ga nukle­oty­dy. Po 5 dniach w pierw­szej gru­pie prze­zię­bie­nie nadal się utrzy­my­wa­ło, a w dru­giej wszel­kie obja­wy zniknęły.

30 lat sto­su­ję nukle­oty­dy i nie wiem, co to cho­ro­ba. Jeśli jeste­śmy moc­ni immu­no­lo­gicz­nie, to jeste­śmy zdro­wi. Mówiąc języ­kiem woj­sko­wym: jeśli dowie­ziesz amu­ni­cję – pla­ców­ka potra­fi obro­nić się sama…

Jeśli jesteśmy zakażeni bakterią to po 8 godzinach braku jakiegokolwiek przeciwdziałania mamy jej w organizmie 4 razy więcej, a liczba jej komórek idzie w miliony.

Atak prze­pro­wa­dza­ny jest bar­dzo szyb­ko. W sytu­acji, gdy zaple­cze nie zdą­ży się prze­or­ga­ni­zo­wać – gro­zi klę­ska. Wirus lub bak­te­ria roz­mna­ża­ją się bar­dzo szyb­ko. Po dwóch godzi­nach, co 20 minut nastę­pu­je kolej­ne roz­mno­że­nie bak­te­rii, któ­ra ata­ku­je komór­ki. Powsta­je koniecz­ność namna­ża­nia komó­rek zdro­wych, żeby wytwo­rzy­ły jak naj­wię­cej prze­ciw­ciał. I tu wkra­cza­ją nukleotydy.

Dziś mamy taki czas, że nasza obro­na musi być wszech­stron­na. War­to więc zasta­no­wić się nad isto­tą tej obro­ny. Koro­na­wi­ru­sy są wśród nas i będą nie­po­ko­ić miesz­kań­ców glo­bu jesz­cze dłu­go. Tak, jak i inne wiru­sy oraz bak­te­rie. Czy istot­niej­sze oka­że się poszu­ki­wa­nie szcze­pion­ki, za któ­rą pro­du­cen­ci nie chcą wziąć odpo­wie­dzial­no­ści, nie­ma­ją­cej stu­pro­cen­to­wej sku­tecz­no­ści, czy też skon­cen­tro­wa­nie się na samo­obro­nie i wzmac­nia­niu nasze­go sys­te­mu immu­no­lo­gicz­ne­go, któ­ry bez tego wzmoc­nie­nia nie jest w sta­nie prze­ciw­sta­wić się żad­nej cho­ro­bie? Jeśli układ odpor­no­ścio­wy będzie bez­rad­ny – żad­ne dzia­ła­nia zewnętrz­ne nie uchro­nią orga­ni­zmu przed katastrofą.

– Dla­cze­go zwy­kły czło­wiek ma tak nie­wiel­ką wie­dzę na temat nukle­oty­dów, sko­ro jest to lekar­stwo na wszyst­ko i dzia­ła tak dobrze? Dla­cze­go apte­ki nie czer­pią z tego zysków, jak w przy­pad­ku wszyst­kich innych leków che­micz­nych? Muszę przy­znać, że wciąż jestem zdu­mio­ny, że ludzie, nawet leka­rze, tak są sła­bo w tema­cie zorien­to­wa­ni – kon­ty­nu­uje dr Peter Koeppel.

– W nauce nadal istnieje mylna opinia, że organizm może wyprodukować wystarczającą ilość nukleotydów na każdą, możliwą do przewidzenia, sytuację. 

Myślę, że to jest, mię­dzy inny­mi, powo­dem powszech­nej igno­ran­cji w tej kwe­stii. Stwier­dzam więc ponad wszel­ką wąt­pli­wość: nukle­oty­dy są dla nas nie­zbęd­ne i powin­ny być dla nasze­go dobra suple­men­to­wa­ne, zwłasz­cza w sta­nach cho­ro­bo­wych, bra­kach wita­min, nie­wła­ści­we­go odży­wia­nia, pod­czas cięż­kiej pra­cy lub ćwi­czeń fizycz­nych (spor­tow­cy), w okre­sie pod­wyż­szo­ne­go stre­su (czy­li w cza­sach obec­nych) oraz w star­szym wieku.

Może war­to było­by zro­bić akcję infor­ma­cyj­ną wśród leka­rzy o waż­nej roli, jaką odgry­wa­ją nukle­oty­dy we wspie­ra­niu sil­nej odpo­wie­dzi immu­no­lo­gicz­nej. Wiru­so­lo­dzy pod­kre­śla­ją, że infek­cje wiru­so­we, np. gry­pa i koro­na­wi­rus, nie mają żad­nych kon­se­kwen­cji dla osób o zdro­wym sys­te­mie odpor­no­ścio­wym i moż­li­we jest ich samo­ist­ne wyle­cze­nie. Dla­te­go wzmoc­nie­nie ukła­du odpor­no­ścio­we­go oka­zu­je się sku­tecz­ną ochro­ną przed tymi scho­rze­nia­mi. Pod­czas infek­cji pew­ne komór­ki ukła­du odpor­no­ścio­we­go roz­po­zna­ją obce cia­ło, np. wiru­sa. Licz­ba tych komó­rek obron­nych musi w krót­kim cza­sie ulec dra­stycz­ne­mu zwięk­sze­niu, aby szyb­ko i sku­tecz­nie zwal­czyć intru­za. Aby komór­ki mogły szyb­ko się roz­mna­żać, wszyst­kie ich pod­sta­wo­we ele­men­ty skła­do­we muszą być dostęp­ne w wystar­cza­ją­cej ilości. 

Naj­bar­dziej zaś te klu­czo­we, sta­no­wią­ce budu­lec mate­ria­łu gene­tycz­ne­go. Oczy­wi­ście nie umniej­sza­my tu roli nie­któ­rych mine­ra­łów i pier­wiast­ków śla­do­wych (cynk, żela­zo, selen i man­gan), jak rów­nież wita­min (C, E, D i wita­mi­ny z gru­py B). Na pierw­szym miej­scu wie­le publi­ka­cji nauko­wych sta­wia jed­nak wyjąt­ko­wo pozy­tyw­ny w sytu­acji zagro­że­nia wpływ nukle­oty­dów na układ odpor­no­ścio­wy i ich poten­cja­łu w cho­ro­bach wiru­so­wych. Dodat­ko­we nukle­oty­dy są uwa­ża­ne za nie­zbęd­ne tak­że w przy­pad­ku róż­nych stre­sów fizjo­lo­gicz­nych, takich jak powrót do zdro­wia po ura­zach, infek­cjach i nie­któ­rych sta­nach cho­ro­bo­wych. Dal­sze doświad­cze­nia wyka­za­ły rów­nież, że suple­men­ta­cja nukle­oty­da­mi zwięk­sza namna­ża­nie się lim­fo­cy­tów, aktyw­ność makro­fa­gów i pro­duk­cję prze­ciw­ciał. Wszyst­kie te efek­ty w znacz­nym stop­niu przy­czy­nia­ją się do popra­wy odpor­no­ści na infekcje.

A więc war­to pomy­śleć o suple­men­ta­cji nukle­oty­da­mi, nawet w codzien­nym, bez­stre­so­wym życiu – jeśli ktoś takie ma – nie tyl­ko w momen­tach zagro­że­nia. Pro­fi­lak­ty­ka jest zawsze tań­sza niż leczenie…

Cze­ka­my więc na taki suple­ment pro­duk­cji pol­skiej na ryn­ku. Wte­dy będzie­my mogli być spo­koj­ni o nasze ludz­kie BMW.

Zapra­sza­my do lek­tu­ry czę­ści II – Nasze kocha­ne nukle­oty­dy (cz.2) ⇒ czy­taj

Ilustracje z wykładów dr Petera Koeppela