Czy przebudowa człowieka jest w ogóle możliwa?

W artykule wstępnym do numeru 7/2022 NŚ Anna Ostrzycka zasugerowała długofalową medytację pod hasłem Nowy Ja, ukierunkowaną – jak to odczytuję – na zakorzenienie myśli, iż ja podlega zmianie. Jest to oczywiście zasadniczym celem zachodzących obecnie przemian, bo mają one wywołać przede wszystkim właśnie transformację człowieka

Motyw taki poja­wiał się w nie­zli­czo­nych zapo­wie­dziach, a w NŚ 6/2022 natkną­łem się na nowy, nie­zna­ny mi wcze­śniej sygnał tego rodza­ju. W arty­ku­le o Lesz­ku Szu­ma­nie (któ­ry prócz talen­tu astro­lo­gicz­ne­go miał też zdol­no­ści jasno­wid­cze) poda­no jego zapo­wiedź, że nasta­nie zło­ty wiek ludz­ko­ści, odro­dze­nie czło­wie­ka.

Odno­szę jed­nak coraz sil­niej­sze wra­że­nie, że ludzie z tą prze­mia­ną czło­wie­ka mają istot­ny pro­blem. Zagad­nie­nie to dostar­cza im stre­su, bo widzą w związ­ku z nim tyl­ko zała­my­wa­nie się sta­re­go, a per­spek­ty­wy nowe­go naj­wy­raź­niej dostrzec nie są w sta­nie. Wyni­ka to głów­nie z fak­tu, że nie rozu­mie­ją na czym pole­ga ewo­lu­cja per­cep­cji człowieka.

PRZECZYTAJ TAKŻE

Fundamentalizm religijny jako moment zwrotny w przemianach na Ziemi

Ważny znak nadziei

Trudno im wyobrazić sobie coś takiego. Postanowiłem więc nieco rozjaśnić tę kwestię, która jest inna niż powielany mit cywilizacji, ale trudna naprawdę nie jest.

Bie­rze się to oczy­wi­ście i z tego, że w tym (dotych­cza­so­wym) świe­cie nie ma wie­dzy na temat praw rzą­dzą­cych roz­wo­jem czło­wie­ka. Ludzie, tak­że pro­fe­so­ro­wie tym się zaj­mu­ją­cy, sądzą, że czło­wiek widzi to, co nauczył się widzieć, co zapa­mię­tał – jak­by odtwa­rzał pro­gra­my. Tak wca­le nie jest. Czło­wiek ma pewien zasób pojęć, sym­bo­li oraz wzor­ców powią­zań mię­dzy nimi – mówi się o tym jako o apa­ra­cie poję­cio­wym. Ten bagaż psy­chicz­ny był istot­nie odmien­ny w poszcze­gól­nych epo­kach, mniej wię­cej tak jak róż­ni się u dziec­ka w zależ­no­ści od jego wieku.