Czy przebudowa człowieka jest w ogóle możliwa?

W artykule wstępnym do numeru 7/2022 NŚ Anna Ostrzycka zasugerowała długofalową medytację pod hasłem Nowy Ja, ukierunkowaną – jak to odczytuję – na zakorzenienie myśli, iż ja podlega zmianie. Jest to oczywiście zasadniczym celem zachodzących obecnie przemian, bo mają one wywołać przede wszystkim właśnie transformację człowieka

Motyw taki poja­wiał się w nie­zli­czo­nych zapo­wie­dziach, a w NŚ 6/2022 natkną­łem się na nowy, nie­zna­ny mi wcze­śniej sygnał tego rodza­ju. W arty­ku­le o Lesz­ku Szu­ma­nie (któ­ry prócz talen­tu astro­lo­gicz­ne­go miał też zdol­no­ści jasno­wid­cze) poda­no jego zapo­wiedź, że nasta­nie zło­ty wiek ludz­ko­ści, odro­dze­nie czło­wie­ka.

Odno­szę jed­nak coraz sil­niej­sze wra­że­nie, że ludzie z tą prze­mia­ną czło­wie­ka mają istot­ny pro­blem. Zagad­nie­nie to dostar­cza im stre­su, bo widzą w związ­ku z nim tyl­ko zała­my­wa­nie się sta­re­go, a per­spek­ty­wy nowe­go naj­wy­raź­niej dostrzec nie są w sta­nie. Wyni­ka to głów­nie z fak­tu, że nie rozu­mie­ją na czym pole­ga ewo­lu­cja per­cep­cji człowieka.

PRZECZYTAJ TAKŻE

Duchowość, wiara, a sens życia

Obiekty niemożliwe w dziejach ludzkości

Trudno im wyobrazić sobie coś takiego. Postanowiłem więc nieco rozjaśnić tę kwestię, która jest inna niż powielany mit cywilizacji, ale trudna naprawdę nie jest.

Bie­rze się to oczy­wi­ście i z tego, że w tym (dotych­cza­so­wym) świe­cie nie ma wie­dzy na temat praw rzą­dzą­cych roz­wo­jem czło­wie­ka. Ludzie, tak­że pro­fe­so­ro­wie tym się zaj­mu­ją­cy, sądzą, że czło­wiek widzi to, co nauczył się widzieć, co zapa­mię­tał – jak­by odtwa­rzał pro­gra­my. Tak wca­le nie jest. Czło­wiek ma pewien zasób pojęć, sym­bo­li oraz wzor­ców powią­zań mię­dzy nimi – mówi się o tym jako o apa­ra­cie poję­cio­wym. Ten bagaż psy­chicz­ny był istot­nie odmien­ny w poszcze­gól­nych epo­kach, mniej wię­cej tak jak róż­ni się u dziec­ka w zależ­no­ści od jego wieku.