Brak językowej Wieży Babel przeszkodą w poprawnej komunikacji

Miesz­kań­cy całej Zie­mi posłu­gi­wa­li się jed­ną mową. Gdy wędro­wa­li ze wscho­du, napo­tka­li rów­ni­nę w kra­ju Szi­ne­ar, gdzie zamiesz­ka­li. Tam zaczę­li wyra­biać cegły i wypa­la­li je. Z nich budo­wa­li mia­sto i wie­żę, któ­rej wierz­cho­łek miał się­gać Nie­ba, aby była ona dla nich zna­kiem i nie pozwo­li­ła im roz­pro­szyć się. Jed­nak gdy Pan zstą­pił z Nie­ba i ujrzał, co two­rzą, doszedł do wnio­sku, że mając jed­ną mowę nie tyl­ko pozna­li jak budo­wać, ale teraz wszyst­ko będzie dla nich moż­li­we, cokol­wiek zamie­rzą w przy­szło­ści. Pan zatem posta­no­wił im w tym prze­szko­dzić i w tym celu pomie­szał im języ­ki, aby jeden nie rozu­miał dru­gie­go, wsku­tek cze­go nie dokoń­czy­li budo­wy i roz­pro­szy­li się po całej Zie­mi ^[1].

Powyż­szy frag­ment Biblii to meta­fo­ra, czy­li spo­sób, w jaki Bóg – rozu­mia­ny przez naukę jako wie­lo­wy­mia­ro­wa spój­ność wszel­kie­go ist­nie­nia – poro­zu­mie­wa się ze swo­imi kre­acja­mi. Nie ma on posta­ci dla nich cha­rak­te­ry­stycz­nej, ale w każ­dej jest obec­ny w wyni­ku wza­jem­nej spój­no­ści wszyst­kie­go ze wszyst­kim, w obrę­bie wie­lo­wy­mia­ro­wej hiper­s­fe­ry Wszechświata.

PRZECZYTAJ TAKŻE

Przyśpieszający Wszechświat

Fermion Weyla: zmierzch elektroniki jaką znamy?