Niebiański Pałac na orbicie

Wie­lo­mo­du­ło­wa zało­go­wa sta­cja kosmicz­na zosta­ła umiesz­czo­na na orbi­cie przez Chiń­ską Repu­bli­kę Ludo­wą w kwiet­niu 2021 roku. Póki co, skła­da się ona z modu­łu miesz­kal­ne­go Tian­he (Har­mo­nia nie­bios), mogą­ce­go pomie­ścić sze­ściu taiko­nau­tów. Uzu­peł­nia­ją go węzły cumow­ni­cze dla zało­go­wych i towa­ro­wych stat­ków kosmicz­nych, w któ­rych na orbi­tę już wkrót­ce dotrą zapa­sy towa­rów i paliwa.

PRZECZYTAJ TAKŻE

Targi Ezoteryczne w Poznaniu – 17–18 maja 2025 r.

V edycja programu Certyfikat dla Małych Księgarni

W nowym roku do sta­cji dołą­czą kolej­ne dwa modu­ły – labo­ra­to­ria: Wen­tian (Pyta­nie do Nie­bios) oraz Meng­tian (Marze­nie o Nie­bio­sach). Waż­nym ele­men­tem pro­jek­tu oka­zu­je się też tele­skop Xun­tian (War­tow­nik Nie­bie­ski) – auto­no­micz­ny, lecz mają­cy ze sta­cją wspól­ną orbitę.

Zakłada się, że Niebiański Pałac będzie użytkowany przez 10 lat. Moduł główny zbliżony jest wymiarami oraz kształtem do rosyjskiej stacji Salut, jak też do głównego modułu Mira.

Chiń­ski dom na orbi­cie posia­da sieć Wi-Fi do połą­czeń bez­prze­wo­do­wych. Każ­dy astro­nau­ta nosi słu­chaw­ki i mikro­fon z prze­wod­nic­twem kost­nym, co uła­twia komu­ni­ka­cję. Na pokła­dzie znaj­du­je się 120 róż­nych rodza­jów żyw­no­ści, wybra­nych na pod­sta­wie pre­fe­ren­cji kuli­nar­nych taiko­nau­tów. Pod­sta­wo­we pro­duk­ty, w tym wie­przo­wi­na w sosie czosn­ko­wym, kur­czak pung pao, woło­wi­na z czar­nym pie­przem, mary­no­wa­na kapu­sta oraz napo­je (róż­no­rod­ne her­ba­ty i soki), są uzu­peł­nia­ne przez prze­sył­ki towa­ro­we z Zie­mi, docie­ra­ją­ce na sta­cję stat­kiem Tian­zhou. Świe­że owo­ce i warzy­wa prze­cho­wu­je się w chłodniach.

Jak zazna­czy­ła Huang Weifen – dyrek­tor tech­nicz­ny sys­te­mu zało­go­we­go pro­gra­mu kosmicz­ne­go Chiń­skiej Repu­bli­ki Ludo­wej –​więk­szość żyw­no­ści jest przy­go­to­wa­na do spo­ży­cia w małych kawał­kach, bez kości. Dodat­ki, takie jak np. sos z pie­przu syczu­ań­skie­go, uży­wa się głów­nie dla­te­go, aby zre­kom­pen­so­wać zmia­ny sma­ku, do jakich docho­dzi w mikro­gra­wi­ta­cji. Sta­cję wypo­sa­żo­no w małą kuch­nię do przy­go­to­wy­wa­nia posił­ków oraz pierw­szą w histo­rii lotów kosmicz­nych kuchen­kę mikro­fa­lo­wą, dzię­ki cze­mu astro­nau­ci zawsze mogą liczyć na gorą­cy posiłek.

Pomiesz­cze­nia miesz­kal­ne dla człon­ków zało­gi zawie­ra­ją trzy oddziel­ne sypial­nie, toa­le­tę, prysz­nic oraz sprzęt do ćwi­czeń. Kabi­ny są znacz­nie więk­sze niż w Mię­dzy­na­ro­do­wej Sta­cji Kosmicz­nej (ISS), wypo­sa­żo­ne w sze­ro­ki podwój­ny mate­rac, małe okno, słu­chaw­ki, wen­ty­la­cję i inne udogodnienia.

Jed­nym z pla­no­wa­nych na sta­cji doświad­czeń jest POLAR‑2 – bada­nie pola­ry­za­cji roz­bły­sków gam­ma, któ­rych nie moż­na obser­wo­wać na Zie­mi. Eks­pe­ry­ment, pośród innych ośrod­ków nauko­wych, przy­go­to­wa­ło pol­skie Naro­do­we Cen­trum Badań Jądro­wych. Będzie to kon­ty­nu­acja pro­jek­tu POLAR, prze­pro­wa­dzo­ne­go w 2016 roku w chiń­skim labo­ra­to­rium kosmicz­nym Tiangong‑2, któ­re po zej­ściu z orbi­ty, w lip­cu 2019 roku spa­dło do połu­dnio­we­go Pacyfiku.

/woch/