Sic semper tyrannis!

To film z bar­dzo aktu­al­nym prze­sła­niem na temat dege­ne­ru­ją­ce­go wpły­wu wła­dzy, a tak­że bez­li­to­snej kar­my. Ty, któ­ry skrzyw­dzi­łeś czło­wie­ka pro­ste­go otrzy­masz zapła­tę od sił, któ­rych nie rozu­miesz i z któ­rych może nawet sobie drwisz… La Llo­ro­na (pol. Pła­czą­ca kobie­ta) to hor­ror pro­duk­cji gwa­te­mal­skiej z 2019 r.

Film jest mało zna­ny, choć bywa emi­to­wa­ny w dostęp­nej w Pol­sce tele­wi­zji Cine­max. Dużo wię­cej mówio­no o kiep­skiej ame­ry­kań­skiej pro­duk­cji z tego same­go roku – The Cur­se of La Llo­ro­na (uka­zał się on jako Topie­li­sko. Klą­twa La Llo­ro­ny). Fil­my te łączy wspo­mnia­na postać z laty­no­ame­ry­kań­skie­go folk­lo­ru – poku­tu­ją­ca zja­wa nad brze­giem rzek szu­ka­ją­ca dzie­ci, któ­re sama utopiła.

PRZECZYTAJ TAKŻE

Pomiędzy wiarą a losem

Nie zasługujemy na niemożliwe

Opowieści o niej popularne są nie tylko w Meksyku i Ameryce Środkowej.

Ist­nie­ją suge­stie, że La Llo­ro­na wywo­dzi się z pier­wot­nych wie­rzeń aztec­kich, choć inna hipo­te­za zakła­da, że opo­wieść naro­dzi­ła się w okre­sie zetknię­cia rdzen­nej lud­no­ści wspo­mnia­ne­go regio­nu z przy­by­sza­mi z Europy.

Histo­ria o kobie­cie, któ­ra zabi­ła dzie­ci ze związ­ku z bia­łym czło­wie­kiem, przez co zosta­ła ska­za­na na wiecz­ne potę­pie­nie, mia­ła nie­wąt­pli­wie cha­rak­ter dydaktyczny.