Szybciej niż światło: rewolucja w fizyce?

Nauki ści­słe mają – wbrew prze­ko­na­niu nie­któ­rych – wie­le wspól­ne­go ze zja­wi­ska­mi nie­wy­ja­śnio­ny­mi. W moim przy­pad­ku fascy­na­cja Kosmo­sem, fizy­ką oraz inny­mi dzie­dzi­na­mi przy­rod­ni­czy­mi wią­że się ści­śle z zain­te­re­so­wa­niem feno­me­na­mi z pogra­ni­cza, jakich naukow­cy nie potra­fią zro­zu­mieć, wyja­śnić ani opi­sać. Doty­czą­ce ich hipo­te­zy nigdy też nie zosta­ły potwier­dzo­ne naukowo.

PRZECZYTAJ TAKŻE

Duża asteroida uderzy w Księżyc

SIMP i CWISE: osierocone gwiazdoplanety

Nie­ste­ty ucze­ni kur­czo­wo trzy­ma­ją się utar­tych para­dyg­ma­tów, upa­ja­jąc się tzw. racjo­nal­nym podej­ściem, zaś alter­na­tyw­ne domy­sły utoż­sa­mia­ją z pseu­do­nau­ką – tym, co jest pozba­wio­ne nauko­wych pod­staw. Ponad 100 lat temu za nie­nau­ko­wą ucho­dzi­ła kon­cep­cja fali elek­tro­ma­gne­tycz­nej, roz­cho­dzą­cej się w prze­strze­ni bez udzia­łu ośrod­ka. Dziś wie­my nato­miast, że tak wła­śnie roz­prze­strze­nia się światło.

Poszukując odpowiedzi, musimy w dobrej wierze założyć, że istnieje droga, której, choć nie ma na mapie, to wiedzie do celu!

Cenio­ny prze­ze mnie Igor Wit­kow­ski pisze o feno­me­nie ogra­ni­czeń kul­tu­ro­wych i men­tal­nych, jakie nie pozwa­la­ją wznieść się ludz­ko­ści na wyż­szy poziom. Doty­ka to wie­lu dzie­dzin życia, takich jak edu­ka­cja czy eko­no­mia, ale widocz­ne jest tak­że w świe­cie nauki. Gdy czy­ta­łem wspo­mnia­ne­go auto­ra, w mojej gło­wie zaświ­ta­ła myśl o zagad­nie­niach z pogra­ni­cza, któ­rych roz­wią­za­nie dosłow­nie zosta­ło uwię­zio­ne w obsza­rze takich blokad.