Tajemnice epigenetyki: jak dziedziczymy traumy przodków

Chcemy tego, czy nie, nosimy w sobie traumy przodków. Co gorsze, przekazujemy je też kolejnym pokoleniom, a stres, strach i doznane krzywdy mogą mieć niebagatelny wpływ na kondycję psychiczną ludzi, którzy nigdy nie doświadczyli wojny, głodu czy prześladowania. Szczególnie ciekawe i aktualne są dociekania polskich naukowców, którzy po wojnie badali ofiary niemieckiego terroru

(…) zli­kwi­do­wa­no woj­nę spę­ta­no pak­tów powrozem
na próż­no bo my wciąż na fron­cie bije­my się
pato­sem dział świsz­czą­cych bomb grozą
jestem wciąż na pusty­niach Verdun

deszcz na asfalt świa­tło na krzyk warszawy
oczy mkną na kolum­nę ogło­szeń bo ona z chlebem
od wewnątrz czu­je mózg wojen­ną czer­wo­ną prawdę
rozu­miesz
cóż po chle­bie kie­dy nie sma­ro­wa­ny nie­bem((J. Cze­cho­wicz, Dzień jak co dzień, War­sza­wa 1930.))

PRZECZYTAJ TAKŻE

Gdy lekarz przestaje być człowiekiem

Duża asteroida uderzy w Księżyc

– pisał w wier­szu Dzi­siaj Ver­dun (1930) Józef Cze­cho­wicz. Trau­ma po I woj­nie świa­to­wej tkwi­ła w nim i jego poko­le­niu od deka­dy, utrud­nia­jąc codzien­ne życie. Jej demo­ny obu­dził sza­le­ją­cy wów­czas naj­więk­szy kry­zys gospo­dar­czy. A potem przy­szła kolejna…

Tajemnicze dziedziczenie

Roz­wój tech­no­lo­gii pozwo­lił nam na zse­kwen­cjo­no­wa­nie ludz­kie­go geno­mu – ponad 3 miliar­dów par zasad, defi­niu­ją­cych nas zarów­no jako gatu­nek, jak i jed­nost­ki. Eufo­ria opa­dła, gdy oka­za­ło się, że wią­za­nie genów z cecha­mi, cho­ro­ba­mi oraz zacho­wa­nia­mi, to zale­d­wie cząst­ka enig­my, jaką jest Homo sapiens. Jak bowiem wyja­śnić fakt, że komór­ki nasze­go cia­ła są tak róż­no­rod­ne, choć wywo­dzą się z tej samej, powsta­łej przy zapłod­nie­niu zygo­ty? Albo to, że bliź­nia­ki jed­no­ja­jo­we mają­ce iden­tycz­ny genom, mogą zapa­dać na róż­ne choroby?