Brama do świata ducha. Rola przysadki i szyszynki w rozwoju osobistym

Nie­wiel­ki gru­czoł dokrew­ny zwa­ny przy­sad­ką mózgo­wą lub po pro­stu przy­sad­ką wystę­pu­je u wszyst­kich krę­gow­ców, peł­niąc bar­dzo waż­ną rolę, jaką jest pro­duk­cja i wydzie­la­nie hor­mo­nów. Choć ma roz­miar ziarn­ka gro­chu, regu­lu­je wie­le funk­cji orga­ni­zmu. Przy­sad­ka zwa­na jest też kró­lo­wą orga­nów, gdyż wysy­ła hor­mo­ny do poszcze­gól­nych narzą­dów. Oka­zu­je się rów­nież, że ma nie­ba­ga­tel­ne zna­cze­nie dla sfe­ry ducha.

W tym aspek­cie organ ten powią­za­ny jest z siód­mą cza­krą, tj. cza­krą koro­ny, wystę­pu­ją­cą nie­ja­ko w cen­trum men­tal­nym. Inte­gru­je część fizycz­ną, emo­cjo­nal­ną, men­tal­ną oraz ducho­wą jed­nost­ki w całość. Two­rzy też sil­ne połą­cze­nie z Wyż­szym Ja. Jeśli cza­kra pozo­sta­je zamknię­ta, brak tej łącz­no­ści i nie doświad­cza­my kon­tak­tu z ducho­wo­ścią, bóstwem/przewodnikiem/wewnętrznym, Tao. Nie rozu­mie­my też innych, któ­rzy mówią o indy­wi­du­al­nych prze­ży­ciach duchowych.

PRZECZYTAJ TAKŻE

Dlaczego ludzkość musi poznać swe korzenie?

Co dwa serca, to nie jedno

Niebiański Pałac na orbicie

Ambasady dla Kosmitów: kto i jak powinien rozmawiać z Obcymi?

Głębia doznań wiążących się z naszą wewnętrzną duchowością oraz wielką przemianą nie jest ograniczona przez dogmaty.

Trud­no wyra­zić ją za pomo­cą słów. Nasza trans­for­ma­cja to raczej stan bycia. Ten rodzaj ducho­wo­ści zde­cy­do­wa­nie wykra­cza poza fizycz­ny świat i daje każ­de­mu poczu­cie poko­ju, peł­ni, moc­nej wia­ry oraz sen­su życia. Dodat­ko­wo połą­cze­nie z uni­wer­sal­ną świa­do­mo­ścią, naj­wyż­szym pozna­niem i wewnętrz­ną siłą twór­czą uwal­nia w nas wia­rę w siebie.