O karmie inaczej (3)

Reporterka: Jakie są najczęstsze pogwałcenia praw duchowych, których ludzie nawet nie dostrzegają?

Poprzed­nie części:
⇒ czy­taj część I
⇒ czy­taj część II

Sier­giej Łaza­riew: Po pierw­sze – prze­ja­wy dumy. Cała filo­zo­fia zachod­nie­go sty­lu życia to filo­zo­fia dumy. Stąd nie­ak­cep­to­wa­nie zaist­nia­łych sytu­acji. A to nie­sie kobie­tom bez­płod­ność. Dla­cze­go w histo­rii ludz­ko­ści mamy przy­kła­dy poni­ża­nia kobie­ty? Dla­te­go, że poni­że­nie, umniej­sze­nie dumy i pychy przy­no­si w rezul­ta­cie kon­takt z Boskością.

Poniżone kobiety = zdrowe dzieci.

Obec­nie pro­ces ten prze­su­wa się w prze­ciw­ną stro­nę. Poprzed­nio blo­ko­wa­nie płod­no­ści odby­wa­ło się przez ana­to­micz­ne nie­pra­wi­dło­wo­ści, ale teraz medy­cy nauczy­li się to omi­jać, doko­nu­jąc sztucz­nych zapłod­nień. A prze­cież, jeśli u kobie­ty domi­nu­je pycha, duma, to u jej dziec­ka będzie ona pię­cio­krot­nie sil­niej­sza. To już dla Wszech­świa­ta komór­ka nowo­two­ro­wa, nie wol­no do tego dopuszczać.

PRZECZYTAJ TAKŻE

Choroba królów atakuje wszystkich

Słów kilka o cukrach

Zodiakalne style wychowania

Koherencja serca, mózgu i brzucha

Odby­wa się więc zablo­ko­wa­nie poprzez bez­płod­ność. Jed­nak kobie­ta chce mieć dziec­ko, pró­bu­je robić ope­ra­cję. Wte­dy włą­cza się poważ­niej­szy sys­tem blo­ko­wa­nia: pato­lo­gia hor­mo­nal­na. Wła­śnie tak się obec­nie dzie­je – nie ana­to­micz­ne zmia­ny, ale hor­mo­nal­ne. Leka­rze wów­czas nie­wie­le mogą pomóc. I wszy­scy myślą: Och, bez­płod­ność… A bez­płod­ność to obro­na Wszech­świa­ta przed nie­do­sko­na­ły­mi dzieć­mi. Wyle­czyć bez­płod­ność może sama mat­ka, zmie­nia­jąc swój sto­su­nek do całe­go życia na pra­wi­dło­wy, duchowy.

Reporterka: Czy miał Pan takie przypadki?

Sier­giej Łaza­riew: Oczy­wi­ście, nawet czę­sto. Mia­łem wizy­tę kobie­ty, któ­rej dziec­ko zacho­ro­wa­ło na bia­łacz­kę. Powie­dzia­łem jej, by prze­my­śla­ła całe swo­je dotych­cza­so­we życie. Mówi­łem: Jest Pani bar­dzo dum­ną oso­bą. Żeby Panią ura­to­wać i by przy­szłe dziec­ko było bar­dziej har­mo­nij­ne, powin­no się było (szcze­gól­nie pod­czas cią­ży) poni­żyć Panią i obra­zić bez jakie­go­kol­wiek real­ne­go powo­du. Gdy­by Pani prze­szła taką pró­bę, prze­łknę­ła ją jak gorz­kie lekar­stwo, któ­re trze­ba przy­jąć, Pani dziec­ko było­by zdro­we. Pani (jed­nak) nie prze­szła (tej) pró­by. Duma prze­ka­za­na dziec­ku prze­kro­czy­ła mak­sy­mal­ny stan alar­mo­wy. Dla­te­go musi ona zostać zablo­ko­wa­na czymkolwiek.

Bardzo wiele kobiet skazuje swoje dzieci na nieszczęścia poprzez niezrozumienie, że jakiekolwiek problemy, dowolna utrata „ziemskiego” w okresie ciąży i przed poczęciem – to leczenie ich dzieci.

Pew­ne­go razu przy­szedł do mnie czło­wiek ze skar­gą, że ma bar­dzo wie­le pro­ble­mów. Pro­sił o pomoc. Wej­rza­łem w jego pole i zoba­czy­łem, że w to pole wcho­dzi dusza jego syna. Powie­dzia­łem: – Nie­dłu­go będzie poczę­cie Pań­skie­go syna. A Pan pod­da­je się pro­ce­so­wi abso­lu­ty­za­cji dóbr mate­rial­nych. Dla­te­go obec­nie powi­nien Pan je tracić. 

Bez­płod­ność to obro­na Wszech­świa­ta przed nie­do­sko­na­łym dzieć­mi. Wyle­czyć je może sama mat­ka, zmie­nia­jąc swój sto­su­nek do całe­go życia na pra­wi­dło­wy, duchowy.

Męż­czy­zna stwier­dził, że nie­daw­no go okra­dzio­no. Pogra­tu­lo­wa­łem mu i powie­dzia­łem, że jego dziec­ko będzie zdro­we. Naj­waż­niej­sze, by nie osą­dzać zło­dziei. Zapy­tał: – A cóż to, mam ich całować?

Odpo­wie­dzia­łem: – Powi­nien Pan zro­zu­mieć, że to nie zło­dzie­je, za ich pośred­nic­twem jest leczo­ny Pana syn. Może Pan się bro­nić, poda­wać spra­wę do sądu, roz­po­czy­nać śledz­two, ale osą­dzać – nie wolno. 

Weź­my przy­kład: napa­da na Pana czło­wiek, któ­ry chce Pana zabić. Może się zda­rzyć, że bro­niąc się – Pan go zabi­je. Jed­nak osą­dzać go Pan nie może, ponie­waż każ­dy pro­wa­dzo­ny jest przez Boskość.

Człowiek podły, niegodziwiec i przestępca – wszyscy oni prowadzeni są przez Boga tak, jak komórki przez organizm. 

Dla­te­go każ­de osą­dza­nie jakie­go­kol­wiek czło­wie­ka jest osą­dza­niem całe­go Wszech­świa­ta – a to już choroba.