Zakodowani zabójcy (1)

3 paź­dzier­ni­ka 1995 r. sta­cje radio­we i tele­wi­zyj­ne w USA nada­ły zna­mien­ne prze­mó­wie­nie Bil­la Clin­to­na. Pre­zy­dent prze­pra­szał w nim spo­łe­czeń­stwo ame­ry­kań­skie za nie­do­zwo­lo­ne eks­pe­ry­men­ty, pro­wa­dzo­ne taj­nie i bez zgo­dy zain­te­re­so­wa­nych. O co wła­ści­wie chodziło?

PRZECZYTAJ TAKŻE

Król mediów

Jak radziecki lekarz fotografował pijackie zwidy

Grze­chy wła­dzy się­ga­ły lat 50., kie­dy to poja­wi­ły się plot­ki o radziec­kich bada­niach nad ste­ro­wa­niem ludz­ki­mi myśla­mi. Kie­row­nic­two CIA otrzy­ma­ło wów­czas od Kon­gre­su fun­du­sze na roz­po­czę­cie taj­ne­go pro­gra­mu doświad­czeń na ludziach. W tym celu został utwo­rzo­ny pro­jekt o kryp­to­ni­mie MK-Ultra, przy któ­rym zna­leź­li zatrud­nie­nie naukow­cy oraz woj­sko­wi i cywil­ni technicy.

Jak piszą Tom O’Ne­ill i Dan Pie­pen­bring w książ­ce Man­son, CIA, nar­ko­ty­ki, mrocz­ne tajem­ni­ce Hol­ly­wo­od:

W 1949 roku w Norym­ber­dze, gdzie toczy­ły się pro­ce­sy zbrod­nia­rzy wojen­nych, Sta­ny Zjed­no­czo­ne zatwier­dzi­ły kodeks etycz­ny regu­lu­ją­cy zasa­dy pro­wa­dze­nia eks­pe­ry­men­tów medycz­nych na ludziach. Gło­sił on: „Abso­lut­nie koniecz­nym skład­ni­kiem wszel­kich eks­pe­ry­men­tów [tego rodza­ju]… jest nie­wy­mu­szo­na zgo­da na ich prze­pro­wa­dze­nie, wyra­żo­na przez oso­bę, któ­ra ma być im pod­da­na”. Naukow­cy uczest­ni­czą­cy w pro­jek­cie MK-Ultra usta­wicz­nie i bez skru­pu­łów łama­li te zasa­dy, i to w spo­sób, któ­ry prze­cho­dzi wszel­kie wyobrażenie.