Sny duchowe

W Nieznanym Świecie pojawiło się wiele artykułów, których autorzy prezentowali własne interpretacje snów – własnych lub innych osób. Istnieje też sporo senników, których wartość jest jednak iluzoryczna. Prócz niewielu uniwersalnych występujących w snach symboli, obrazy senne każdego śniącego zależą od różnych czynników, w tym drogi życiowej, przeznaczenia oraz indywidualnych potrzeb

Uwa­żam, że naj­wyż­szą instan­cją do inter­pre­ta­cji snów jest świat ducho­wy – ten, któ­ry sna­mi zarzą­dza, wli­cza­jąc w to naszą duszę. Wspo­mi­na­łem o tym w poprzed­nich czę­ściach niniej­sze­go cyklu, tym razem sku­pię się na tym tema­cie nie­co bardziej.

Sny o pociągu

PRZECZYTAJ TAKŻE

Z życia pacjenta onkologicznego wzięte

Obrona tego, co niewidzialne

Jaz­da pocią­giem ozna­cza w moich snach podróż przez życie.

Sen z 14 wrze­śnia 1994: Jestem na sta­cji kole­jo­wej. Chcę wyje­chać i nie mogę. Ubo­gi roz­kład jaz­dy, bar­dzo mało pocią­gów, nic mi nie pasu­je. Inter­pre­ta­cja: brak spre­cy­zo­wa­ne­go pro­gra­mu na życie (roz­kła­du jazdy).

Sen z 2 sierp­nia 2004: Z jakichś powo­dów prze­rwa­łem jaz­dę pocią­giem. Mam pro­ble­my z kon­ty­nu­owa­niem podró­ży. Inter­pre­ta­cja: prze­rwa­łem we śnie podróż pocią­giem, bo naba­wi­łem się infek­cji wiru­so­wej poprzed­nie­go dnia, o czym sym­bo­licz­nie poin­for­mo­wa­no mnie w marze­niu sen­nym, a co ujaw­ni­ło się następ­ne­go dnia. Infek­cja siłą rze­czy wyłą­czy­ła mnie na jakiś czas z reali­za­cji planów.

Sen z 2 sierp­nia 2006: Idę do pocią­gu. Jadę, ale po pew­nym cza­sie skład koń­czy bieg na naj­bliż­szej sta­cji. Następ­ny pociąg stoi dale­ko w polu. Bie­gnę do nie­go przez jakieś wer­te­py. Jest nie­wie­lu pasa­że­rów, któ­rych wpu­ścił kon­duk­tor. Inter­pre­ta­cja: prze­siad­ka z pocią­gu na pociąg przy ogrom­nym wysił­ku i roz­licz­nych prze­szko­dach, to wzno­sze­nie się na kolej­ny poziom roz­wo­ju ducho­we­go, co moż­na moni­to­ro­wać róż­ny­mi para­me­tra­mi. Ten roz­wój wyma­ga okre­ślo­nych decy­zji życio­wych, wytrwa­ło­ści i kon­se­kwen­cji w dzia­ła­niu, etycz­nych zacho­wań itp. Kon­duk­to­rem jest isto­ta ducho­wa zezwa­la­ją­ca na wej­ście do pocią­gu, o ile oso­ba posia­da bilet, czy­li zasłu­gu­je na to.

Sen z 25 listo­pa­da 2006: Wyśnio­ny na kur­sie sza­mań­skim w Gdy­ni. Ana­lo­gią pocią­gu jest jaz­da auto­bu­sem. Na jed­nym z przy­stan­ków wsiadł kon­tro­ler. Oka­zu­je się, że posia­dam bilet, ale go nie ska­so­wa­łem. Kon­tro­ler zbli­ża się. W pew­nym momen­cie jakiś męż­czy­zna pod­szedł do mnie, wziął mój bilet, ska­so­wał i mi go oddał. Oczy­wi­ście skró­ci­łem opis i pomi­ną­łem wszyst­kie emo­cje w tej stre­su­ją­cej sytu­acji. Inter­pre­ta­cja: jak zawsze pojazd jest dro­gą życia. W rze­czy­wi­sto­ści minę­ło kil­ka dni od afir­mo­wa­ne­go przez NŚ kur­su Tech­ni­ka Ari­ma, uczą­ce­go chan­ne­lin­gu z Nauczy­cie­la­mi Wnie­bo­wstą­pio­ny­mi. Ska­so­wa­nie bile­tu ozna­cza­ło zgo­dę na roz­po­czę­cie kon­tak­tu z isto­ta­mi duchowymi.

Sen z dnia 18 wrze­śnia 2005: Zada­niem gru­py jest wejść na wyso­ką, stro­mą, ośnie­żo­ną i zmro­żo­ną górę. Wszy­scy już się wdra­pa­li. W pew­nym momen­cie zaczy­nam się zsu­wać, a mam za sobą ponad poło­wę dro­gi. Nagle pod­je­cha­ły sanie z isto­ta aniel­ska w roli woź­ni­cy. Poja­wił się też męż­czy­zna, jak­by dowód­ca. To on poży­czył konia z sania­mi. Ode mnie zale­ży, czy sko­rzy­stam z tej pomo­cy, czy będę kon­ty­nu­ował sam trud­ną wspi­nacz­kę. Moja inter­pre­ta­cja: góra ozna­cza trud­ną dro­gę ducho­we­go wzro­stu. Zsu­wam się, kie­dy korzy­stam z róż­nych pokus życia. Osią­gną­łem dopie­ro 77% pozio­mu roz­wo­ju ducho­we­go. Powo­żą­cym jest opie­kun ducho­wy a dowód­ca, to Bóg w ser­cu. Zgod­nie z poprzed­nim snem, dopie­ro 11 mar­ca 2008 r. pro­szę o wyja­śnie­nie tego snu moje­go opie­ku­na z Zaświa­tów, Mika­ela. Oto frag­men­ty jego prze­ka­zu: Wciąż igrasz z losem, wadzisz się z Panem Bogiem, nie możesz zde­cy­do­wać się, komu masz słu­żyć  – Bogu czy Sza­ta­no­wi. To wła­śnie Sza­tan kusi cię wciąż i wciąż, na róż­ne spo­so­by, a ty idziesz za jego pod­szep­ta­mi. Dosko­na­le wiesz, jak to cię opóź­nia i hamu­je. Był­byś kimś wiel­kim, w każ­dym wymia­rze swo­je­go życia, gdy­byś szedł za gło­sem ser­ca i sumie­nia, a nie blich­tru i wąt­pli­wej moral­nie przy­jem­no­ści. Wciąż sto­isz na roz­dro­żu, albo zbyt wol­no zmie­rzasz do praw­dzi­we­go, jedy­nie słusz­ne­go celu, jakim jest i zawsze będzie Bóg i jego pra­wa, usta­no­wio­ne po to, aby poma­gać ludziom ogra­ni­czać wła­sne sła­bo­ści i wady. Czas pró­by zaczął się dla cie­bie od momen­tu tego snu. Sam wybie­rzesz swój los, a my oce­ni­my two­je wybory.